Θρυλικές Στιγμές - Costinho Stathos - Part 1

Costinhio Stathos
Ο άνθρωπος που λατρεύτηκε σαν Θεός…(part 1)

Costinho Stathos, ίσως οι δύο πιο πολυτραγουδισμένες λέξεις στο Καραϊσκάκη (μαζί με τη «μάνα» και το «σπίτι» - υπάρχει έντονα ο θεσμός της οικογένειας στα Ολυμπιακά συνθήματα). Ο Τζορτζ Μπεστ του Θρύλου, το καμάρι του Πειραιά και της ποδοσφαιρομάνας Αγίας Παρασκευής, αποτελεί ίσως το πιο αγαπημένο παιδί της ερυθρόλευκης κερκίδας.
Η ιστορία του βγαλμένη από παραμύθι. Έχοντας φύγει σε ηλικία 10 ετών από το σπίτι του στην Αγία Παρασκευή για το Botucatu, βορειοδυτικά του Sao Paolo, ήταν μάλλον απίθανο να περιμένει κανείς ότι αυτός ο πιτσιρικάς έμελλε να αλλάξει τον ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χάρτη. Στο συγκεκριμένο παραμύθι δυστυχώς ο δράκος «τρώει» στο τέλος τον ήρωα. Και όταν μιλάμε για δράκο, καταλαβαίνουμε όλοι ότι για τον “El Mago” δεν ήταν άλλος από το ουίσκι.

Στο πρώτο μέρος αυτού του αφιερώματος θα αναφερθούμε στην επική πρώτη τριετία του «El Greco” των γηπέδων, την τριετία 1995-1998, όταν ο γιος του Έλληνα μετανάστη έκανε τα πρώτα του βήματα με τα χρώματα της Φλαμένγκο και μετά του Ολυμπιακού. Ήταν τότε που ο Ρομάριο τον είχε αποκαλέσει «grande piccolo» και ο μεγάλος μικρός βάλθηκε να τον δικαιώσει. Σαν τους ανερχόμενους αστέρες, φρόντιζε στα δεκάλεπτα και δεκαπεντάλεπτα ρολάκια που του έδινε ο τότε κόουτς του, Βαντερλέι Λουξεμπούργκο, να εκθέτει αντιπάλους και να γίνεται το αγαπημένο παιδί της εξέδρας, αφήνοντας σε όλους όσοι καταλαβαίνουν έστω και λίγο από ποδόσφαιρο να φανεί ότι ο «Ελ Γκρέκο» πέρα από μικρά σκίτσα είναι έτοιμος και για πραγματικά έργα τέχνης. Και πράγματι, στον άτυχο τελικό του πρωταθλήματος εναντίον της Φλουμινένσε, κατάφερε να σκοράρει δύο φορές με απευθείας κόρνερ, ρεκόρ που μάλλον είναι απίθανο να καταρριφθεί από κάποιον στο μέλλον. Ο Ρενάτο Γκαούτσο όμως δεν τον άφησε να χαρεί καθώς σημείωσε το 3-2 στο 86ο λεπτό. Το αποτέλεσμα όμως δεν απασχολούσε κανέναν – ένας μύθος είχε ήδη γεννηθεί. Άλλωστε, ήταν και ο μοναδικός –ποδοσφαιρικός – τελικός τον οποίο δεν κέρδισε.

Παρόλη τη λατρεία που υπήρχε προς το πρόσωπό του, το κοινό του νέου σταρ της στρογγυλής θεάς δεν έμελε να είναι στη Βραζιλία. Γιος ενός αργυροχόου από τον Πειραιά, ο μικρός έπρεπε να ακολουθήσει τους γονείς του στο δρόμο προς τον επαναπατρισμό. Χάρη στην γνωριμία του πατέρα του με τον Γιώργο Σιδέρη, ο Ολυμπιακός κατάφερε τότε να αποκτήσει το πιο καυτό ταλέντο του παγκόσμιου φουτμπόλ, αφήνοντας κυριολεκτικά «ξερές» την Μπαρτσελόνα (κατάντησε να πάρει τον Ριβάλντο) και την Γιουνάιτεντ. Η μεταγραφή ήταν με τη μέθοδο του operational lease (IAS 17 – Leases), δηλαδή ο μικρός φαινόταν ακόμα στο ενεργητικό της βραζιλιάνικης ομάδας, και έπαιζε στον Θρύλο σαν δανεικός. Και ο μικρός έριξε άγκυρα στο μεγάλο λιμάνι…

Στην πρώτη προπόνηση στο Ρέντη, ο “El Mago” άφησε άναυδο ακόμα και τον Νικόλα τον Αλέφαντο, καθώς πέρασε τον Βαρεσάνοβιτς σαν σταματημένο, σήκωσε την μπάλα με το τακουνάκι και πλάσαρε με κεφαλιά ψαράκι τον Αλέκο Ράντο. Την ίδια στιγμή, λίγα χιλιόμετρα παραδίπλα αχός βαρύς ακούστηκε…είχαν ξεκινήσει να πέφτουν τα τσιμέντα από το Καραϊσκάκη.
Η πρώτη σεζόν ολοκληρώθηκε και ο μικρός είχε προλάβει να σκοράρει 35 φορές, ενώ ο Ολυμπιακός έφτασε στον πρώτο από τους πολλούς ευρωπαϊκούς τελικούς που έμελλε να τον οδηγήσει ο νέος του ήρωας. Στο 4-0 εναντίον της Πάρμα στον τελικό του Ουέφα, ο Costinho σκόραρε τρία τέρματα, ενώ έδωσε την ασίστ στον Γιώργο Ανατολάκη για το τέταρτο. Στο τέλος του ματς, ο κόουτς της Πάρμα, Αλμπέρτο Μαλεζάνι δήλωνε ότι τέτοια ταλέντα εμφανίζονται μια φορά στα 50 χρόνια, ενώ ο Αλέ στο «Σούπερ Σάββατο» αύξανε το διάστημα σε 155-160 χιλιάδες. Το τελευταίο τέτοιο ταλέντο δηλαδή πρέπει να ήταν Τυραννόσαυρος.

Το όνομα του αποτελούσε κομμάτι κάθε συνθήματος. «Γάμα τους τη μάνα βρε Costinho, Θρύλε για την πάρτη σου τρελαίνομαι» και πολλά άλλα, αποτελούν αποδεικτικά της λατρείας του ερυθρόλευκου κόσμου, που απαίτησαν κυριολεκτικά μέσα από την εκμπομπή της Θύρας 7, να βγάλει ο Ίβιτς τη φανέλα με το 10 και να τη δώσει στον πιτσιρικά. Ο Ίλια προς στιγμήν στράβωσε, αλλά του είπε δυο κουβέντες ο Τάκης με τον Φίλιππα και κατάλαβε το λάθος του, προσφέροντας τη φανέλα με το 10 στο 10 το καλό… (συνεχίζεται)