Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

ο επίλογος

… ακόμα τα θυμάμαι και ανατριχιάζω. Εσείς σήμερα δεν έχετε την τύχη να θαυμάσετε τέτοια κλάση. Τέτοια τρίπλα, τέτοιο σουτ, τέτοιο κοντρολ…. τέτοιο κοντρολ, δεν πίστευες στα μάτια σου. Πρέπει να είχε κάποιο μυστικό, πολλοί έλεγαν τότε ότι οφείλεται στην πλούσια τρίχα που δεν αφήνει την μπάλα να στριφογυρνάει όσο θέλει. Κανείς δεν ξέρει. Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι περίμενα πως και πώς να έρθει η Κυριακή να πάω στον Πειραιά. Τέτοιες δόξες δεν έζησε ούτε ο ίδιος ο Καραϊσκάκης ο Γεώργιος όταν πήρε τ Άγραφα.
Ακόμα βουρκώνω όταν θυμάμαι τις τελευταίες στιγμές. Ακόμα ηχεί στα αυτιά μου το σύνθημα που ούρλιαζε κόσμος όταν βγήκε η φήμη της αποχώρησης, έναν μήνα πριν την οριστική:
“Ποτέ μην έρθει η στιγμή/ μη κάνεις τέτοιο λάθο / θα σ’αγαπάμε μια ζωή/ μέγα Κοστίνιο Στάθο»

Άγνωστος φίλαθλος, Δεκέμβρης 2006

Δεν υπάρχουν σχόλια: