Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Ωρα αποφάσεων - 2010 edition (μέρος Α, part 1)

Όπως η Τσικνοπέμπτη, η Καθαροδευτέρα και η Μεγάλη Εβδομάδα έτσι και η Ώρα Αποφάσεων έχει ενταχθεί στο καλεντάρι της ΕτΣ ως μεγάλη κινητή εορτή η οποία γιορτάζεται με μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη από τα μέλη της Επιτροπής. Καθώς λοιπόν ο Λευκός Πελέ ετοιμάζει βαλίτσες για το καρναβάλι του Ρίο, το κονκλάβιο των προπονητοπατέρων θα αποσυρθεί για να ψηφίσει τον επόμενο προπονητή του Θρύλου, ο οποίος είτε θα πλαισιώσει τον Πρόεδρο στη δραματική ανατροπή του -7/ κατάκτηση Τσάμπιονς Λιγκ (να μην ξεχνάμε ότι είμαστε ακόμα μέσα σε ΔΥΟ στόχους) και θα λάβει επομένως το χρίσμα για την προετοιμασία της σεζόν 2010/2011 (στο 1/3 της οποίας θα στεγνοκαθαριστεί) είτε θα γίνει η ερυθρόλευκη Ιφιγένεια που θα θυσιαστεί στο Μικρολίμανο για να εξαγνιστεί ο Θρύλος από τις λογιών λογιών συμφορές που τον βρήκαν φέτος μαζεμένες αυτή την επάρατη σεζόν (Τιμούρ, Ζίκο, επόπτες, τραυματισμοί κλπ) . Το ψηφοδέλτιο αποτελείται από τους κάτωθι υποψηφίους:

1. Δίδυμο Μπάντοβιτς-Νινιάδης
Δικέφαλη επιλογή που ακολουθεί σιγά σιγά τις νέες διαδικασίες περί ανοιχτής διακυβέρνησης, ανοίγοντας τη θέση του προπονητή σε δύο άτομα. Αυτό είναι απλώς το πρώτο βήμα καθώς στο μέλλον στην καρέκλα θα καθίσει 5μελής επιτροπή (ενδεχομένως και η δική μας) ενώ όταν αναπτυχθούν τα τηλεπικοικωνιακά δίκτυα νέας γενιάς, θα συμμετέχει σύσσωμος όλος ο λάος του Θρύλου στο κοουτσάρισμα/ προετοιμασία μέσω ΣΜΣ/ μέιλς/ τελεκονφερανζ.

Πίσω όμως στους σημερινούς υποψήφιους:

Ο Μπόζινταρ "Μπόζο" Μπάντοβιτς (ή ΜποΜπα) θα καθίσει για 2η φορά στον πάγκο του Θρύλου (ο πρώτος που το καταφέρνει μέσα στην ίδια σεζόν) ενώ είναι ο μόνος προπονητής στη σύγχρονη ιστορία του που έχει το απόλυτο (2/2 ματς). Όταν δεν κάθεται στον πάγκο του Θρύλου, δουλέυει ως σκάουτερ στον ίδιο σύλλογο μαζεύοντας πληροφορίες για τους επόμενους αντιπάλους του Θρύλου (σε τι κατάσταση βρίσκεται ο Ναπολεόνι, τι σύστημα θα εφαρμόσει ο Μουστάκιας στα Γιάννενα κλπ) ενώ τον Ιανουάριο παρακολούθησε 3μερο σεμινάριο προπονητών που διοργάνωσε η ΟΥΕΦΑ στη Δανία, είναι λοιπόν εμφανές ότι όχι μόνο ξεκλέιδωσε και κατέχει τα μυστικά του επαγγέλματος (το σεμινάριο ήταν κανονικά 4μερο αλλά την 4η μέρα διδασκόταν το 3-5-2 που ως γνωστόν στον Ολυμπιακό απαγορεύεται εκ του καταστατικού) αλλά έχει και τη στήριξη του Μισέλ Πλατινί!

Δίπλα του (και λίγο πιο κάτω) ο μικρός το δέμας αλλά με ένα μάτι να, ο Ανδρέας Νινιάδης. Καλά δικτυωμένος στην Επιτροπή μιας και συνυπηρέτησε την πατρίδα με γνωστό μέλος της, ο Ανδρέας Νινιάδης ήταν πάντα από τις αδυναμίες του Προέδρου μετά την ασίστ-τακουνάκι στον Πίπη για το 2-0 στον τελικό κυπέλλου που πήραμε με 10 παίκτες. Αφού κρέμασε τα παπούτσια του, ο Νινιάδης εκμεταλλέυτηκε το γερακίσιο μάτι του και έγινε κυνηγός ταλέντων οργώνοντας τη Νότια Αμερική και δη τη Βραζιλία όπου δεν άφησε σπιθαμή εδάφους ανεξερεύνητη: από τις φαβέλες του Ρίου ως το πευκοδάσος του Αμαζονίου, ο "Νίνι" χτένισε τη Βραζιλία για να ανακαλύψει ταλέντα που μάτι ανθρώπου δεν είχε ματαδεί. Και όντως, μας έφερε το Λεονάρντο και το Ντιόγο.

2. Δίδυμο Τζόλε-Κοβάσεβιτς
Συνεχίζοντας στο πρότυπο του δίδυμου λαχνού, ο μεγάλος αρχηγός Τζόλε θα διασταυρώσει τη βαθιά του γνώση για τα αποδυτήρια του Θρύλου με το τσαμπούκα και τις εμψυχωτικές ικανότητες του Κοβάσεβιτς. Τι κι αν οι δύο μαζί δεν έχουν προπονήσει ούτε στο Μάνατζερ? Ετσι κι αλλιώς στα περισσότερα πρωταθλήματα, ο Τζόλε ήταν βοηθός προπονητή του Προέδρου. Ο δε Κοβάσεβιτς δίνει το απαραίτητο στοιχείο παύλας αφού είναι από τους πιο παυλιάρηδες παίκτες που φόρεσαν την Ερυθρόλευκη.

3. Τάκης Λεμονής
Δύο φορές πρώην και με το καλό νυν και αεί προπονητής του Θρύλου, ο Σερ Τάκης δεν τα βρήκε με τους Κουμπάρους αλλά εκεί καλό προπονητή θεωρούν τον Κετσπάγια οπότε καταλαβαίνετε ότι μιλάμε για ανθρώπους που δεν ξέρουν ποια είναι η δουλειά του προπονητή και πώς αποτυπώνεται στο γήπεδο και καλό θα ήταν να ασχοληθούν με τη λούντζα και όχι με τη μπάλα. Ο Σερ Τάκης με τεσσάρες, εξάρες, πρωταθλήματα και πορείες, ξέρει τα χούγια του Προέδρου, τα αποδυτήρια του Θρύλου, την ελληνική πραγματικότητα, το καλό πόδι του Πάντου άρα είναι έτοιμος να ξανακάτσει στον (και να ξανααπολυθεί από τον) πάγκο του Θρύλου.

4. Αρσέν Βενγκέρ
Ο Αλσατός παρακάλαγε κάποτε τον Πρόεδρο να του δώσει μια ευκαιρία στο Θρύλο και φαντάζομαι ότι και τώρα να τον πάρει τηλέφωνο ο Χρυσικόπουλος, θα έπαιρνε την πρώτη πτήση της Ιζι Τζετ για Αθήνα. Και στο Λονδίνο που κάθεται τι καταλαβαίνει? Αντε να πάρει 1 πρωτάθλημα στα επόμενα 10 χρόνια με τους τσιφούτηδες τους κανονιέρηδες που πάνε με τους άγγλους Νικλητσιώτηδες και Κατσικογιάννηδες να πάρουν πρωτάθλημα αντί να τα ακουμπήσουνε και να πάρουν 2-3 σοβαρούς παίκτες, ωραίους εντεκαδάτους όπως ο Ζαϊρί. Ετσι όπως πάει θα μείνει μια ζωή ο φούρναρης της Μπαρτσελόνα ("κυρ-Αρσέν, ψήθηκε ο Φάιμπεργκλας ή ακόμα?")

5. Ερνέστο Βαλβέρδε
Κατατρέχεται κι αυτός από τη γνωστή κατάρα όσων έφυγαν από το Θρύλο: όσο κι αν ψάχνει, δε βρίσκει άλλο λιμάνι...όπως και ο Σερ Τάκης, ο Αλμπέρτο Μπιγκό, ο Όλεγκ Προτάσωφ, ο Σρέτσκο Κάτανετς και τόσοι άλλοι, ο Βαλβέρδε δυσκολέυεται να αναπαράγει τις ονειρεμένες στιγμές που έζησε στο Θρύλο με τον Πρόεδρο, τους παικταράδες και τον κόσμο. Το Κίτρινο Υποβρύχιο έχει πιάσει πυθμένα και είναι καιρός για τον Ερνέστο να ζητήσει μια 2η ευκαιρία από τον Πρόεδρο και να έρθει με δικά του έξοδα ως το καλοκαίρι οπότε βλέπουμε.

6. Πέπε Γκουαρντιόλα
Του είχαμε κάνει πρόταση σαν παίκτη και έχω την εντύπωση ότι είναι εξελίξιμος προπονητής. Το μόνο που απομένει να δούμε είναι αν μπορεί να ανταπεξέλθει στην πίεση που ασκεί ο πάγκος του Θρύλου (7-8 ατμόσφαιρες μίνιμουμ) γιατί αυτά με τα κλάματα και τους λυγμούς μετά τον τελικό του Διεκπεραιωτικού Κυπέλλου με προβλημάτισαν λίγο.

7.Μαύρος Πελέ
πιο γνωστός ως Πελέ...

και τέλος,

8. Αναζητείται η τύχη του LRC....

Μη γυρίσεις

Στο τσακ χάλασε η επιστροφή του Νέρι στον Ολυμπιακό. Οπως θα διαβάσετε στο παρακατω άρθρο, τα είχαμε βρει σχεδόν σε όλα με τους Ουκρανούς αλλά χάλασε η δουλειά σε κάτι μικρολεπτομέρειες:

Το έγγραφο με το οποίο θα έδινε το «ΟΚ» η Σαχτάρ για τον δανεισμό του παίκτη δεν ήρθε ποτέ.
Αντί αυτού –μάλιστα- ο ουκρανικός σύλλογος ζήτησε 12 εκατομμύρια ευρώ, έξι για αυτόν και άλλα τόσα για την Ντνιέπρ στην οποία έχει δοθεί δανεικός ο Καστίγιο.
Η πρόταση του Ολυμπιακού προς τη Σαχτάρ ήταν 750.000 ευρώ για τον δανεισμό του παίκτη για ενάμιση χρόνο


δύο είναι οι περιπτώσεις: ή έγινε λάθος και καταλάβαμε 12 εκατομμύρια χρύβνια αντί για ευρώ ή μετά τα παθήματα με άλλους πρώην ποδοσφαιριστές (Δώνης καιΡιβάλντο στην ΑΕΚ, Χούλιο Σέζαρ και Γιούρκας στην Πανάθα κλπ) είπαμε να αφήσουμε το Νέρι να ασχοληθεί με το ποδοβόλλευ και τα μπουζούκια και να μην τον τρέχουμε τον άνρωπο από εδώ κι απο'κει. Ελπίζω ο πολυαγαπημένος μας Νέρι να φορέσει σύντομα την ερυθρόλευκη, στο αποχαιρετιστήριο ματς πριν κρεμάσει τα παπούτσια του (λογικά εντός του 2010).

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Μεταγραφές αερολιμένα

Όπως είναι παγκοσμίως γνωστό, τόσο ο Πρόεδρος όσο και οι πρόεδροι των υπολοίπων ελληνικών φούτμπολ κλαμπς (& παμπς) έχουνε βαθιές τσέπες. Και επειδή το μόνο βαθύτερο από αυτές τις τσέπες, είναι η αγάπή τους για την ομάδα, σε κάθε μεταγραφική περίοδο, ξημεροβραδιάζονται με μία μόνο σκέψη: πώς θα φέρουμε τους παικταράδες που θα κάνουν την ομαδάρά μας πανίσχυρη και θα τη φέρουν στη θέση που ιστορικά της αξίζει?

Έτσι, βγαίνουν τσάρκα στην πιάτσα και κόβουν κατάσταση. Κανένα όνομα δεν είναι υπερβολικά τρανταχτό, κανένα ποσό υπερβολικά μεγάλο, κανένα ταξίδι του "Λου" υπερβολικά μακρινό μπροστά στο στόχο να έρθει ο παιχταράς που θα γκρεμίσει τα τσιμέντα στη Νέα Φιλαδέλφεια και θα γεμίσει το αεροδρόμιο με καπνογόνα/ δακρυγόνα.
Φευ! ούτε οι καλές προθέσεις, ούτε τα ποτάμια ιδρώτα, ούτε οι βαλίτσες με μη αριθμημένα χαρτονομίσματα αρκούν πάντα για να ολοκληρωθούν οι μεταγραφές των ονείρων των φιλάθλων μας. Μια σειρά από αστάθμητους παράγοντες παρεμβάλλονται στα σχέδια των προέδρων για ποδοσφαιρική κοσμοτρατορία και οι σημαντικότεροι παρατίθενται ακολούθως:

1. Παρέμβαση Ρεάλ/ Μάντσεστερ/ Μπαρτσελόνα

Για λόγους που σχετίζονται μάλλον με την προπαγάνδα της ΟΥΕΦΑ και της ΣΙΑ/Μοσάντ, κάποιες ομαδούλες που χρειάζονται διαιτητική βοήθεια για να κερδίσουν το Θρύλο μας (και τις άλλες ελληνικές υπερομάδες - το Αράουτ είναι υπεράνω οπαδικών κομπλεξισμών - (εκτός του κόμπλεξ ανωτερότητας)) , θεωρούνται "μεγάλες" στην Ευρώπη ή ότι παίζουν σε πιο προηγμένα πρωταθλήματα. Αυτές οι ομαδούλες της πλάκας λοιπόν, που δεν ξέρουν ούτε από καλούς παίκτες ούτε από καλό λάδι και μπερδεύουν τον μπαλαδόρο με τον τσεκαδόρο, έχουν στήσει της εξής μόντα: μόλις κάποιος από το απέρανστο (vast) δίκτυο σκάουτερς που απασχολούνται στις Ελληνικές ομάδες (Νινιάδης, Ευγένιος Γκέραρντ κλπ) βρει έναν παιχταρά, τσουπ! πετάγονται μπροστά και παίρνουν τη μπουκιά από το στόμα μας, παραμυθιάζοντας τον παίκτη με πέτσινα τσάμπιονς, διεκπεραιωτικά κύπελλα, τυχάρπαστα πρωταθλήματα (Πριμέρα Ντιλιεβιζιόν, Πρέμιερ Λιγκ Αλλαντικών κλπ) και ανύπαρκτα κύπελλα (Κόπα Καμπάνα, Γουόρθνγκτον καπ και άλλες μπύρες) ...απαράδεκτη και καταδικαστέα πρακτική αλλά δυστυχώς πιάνει στους κουτόφραγκους παικταράδες από Αργεντινή και που ούτε για τα συνεχόμενα του Θρύλου ξέρουν, ούτε για την πορεία στο Γουεμπλέι, ούτε για την προσφυγιά, ούτε για το Θρίαμβο της Αρειανάρας επί της Περούτζια τη δεκαετία του 1970, ούτε για όλα τα άλλα ορόσημα της ιστορία της Ελληνικής μπάλας.

2. Κωλοτούμπα της ομάδας για να πάρει περισσότερα φράγκα

Γνωστό και ως "μάθαν ότι πιανόμαστε και πλάκωσαν και οι λιγούρηδες"....έστω ότι μια υπερομάδα μας κάνει μια φανταστική πρόταση για ένα παιχταρά. Τα βρίσκουμε με τους κανίβαλους και τους μανατζαραίους τους, τα συμφωνούμε, ο παικταράς κάνει δηλώσεις στις 19 αθλητικές εφημερίδες της χώρας και τα 12 αθλητικά ραδιόφωνα, φωτογραφίζεται με τα αντίστοιχα κασκόλ και είμαστε με τα Μπικ στο χερι για να υπογράψουμε. Και ξαφνικά! - τσουπ - οι ευρωλιγούρηδες παράγοντες της ομάδας του παιχταρά οσμίζονται τόσο τις απύθμενες τσέπες του Προέδρου όσο και την τεράστια αγάπη του για την ομάδα, τους παιχταράδες και τους σχετικούς συνδυασμούς και πάνε να αρχίσουν τα παζάρια μπας και βγάλουν 2 φραγκάκια παραπάνω. Ουστ ρε λιγούρια! Εϊπαμε εχουμε λεφτά αλλά δεν ίδρωσε να τα βγάλει ο Πρόεδρας για να του φάτε εσείς οι ρακένδυτοι παράγοντες της Αρχεντίνος Σήνιορς και της Μποταφιόγκο! Ελληνες είμαστε και δεν πιανόμαστε εμείς κορόιδα ρε! Γιατί ξέρετε πώς είναι τώρα, είναι να μην τα πάρουμε εμείς και τινάξουμε το ντηλ στον άερα...

3. Άρνηση της συζύγου του παίχταρά να μετακομίσει στην Ελλάδα

Οι σύζυγοι παιχταράδων ανήκουν σε 2 υποκατηγορίες, οι οποίες επηρεάζουν και την κινητικότητα της εργασίας του συζύγου τους αναλόγως:

α) Παπούτσι από τον τόπο του: καπάτσα συντοπίτισσα που τον καβάτζωσε από τα 17, του έκανε το πρώτο είδος καπνιστού, του έκανε και 2-3 κουτσούβελα μέχρι να φτάσουν τα 20 και σιγά μην τον άφηνε τώρα που άρχισε να ρέει το ζεστό χρήμα. Φοβάται να μετακομίσει στην Ελλάδα γιατί από ξένες γλώσσες ξέρει μόνο τις πλακί και η μεγαλύτερη πόλη που είδε ως τώρα ήταν 10 πουέμπλος μαζεμένα σε μια πάμπα...

β) Μοντέλα (ή άλλο αστεράκι του καλλιτεχνικού στερεώματος): ξηγήθηκε τυλιχτική μετά τη διασημότητα, θέλει να παραμείνει σε πρωτεύουσα (ή έστω συμπρωτεύουσα!) της μόδας για να κάνει πιο εύκολα τα ψώνια της, λες και στην Αθήνα, τη Σαλονίκη και τα Γιαννιτσά δεν έχουμε Λουή Μπετόν ή Τζίμυ Τσου ή Τζίμυ εν δε Φις. Αφού και στο Παρίσι να μείνεις, πάλι από το Σαράφη θα ψωνίζεις μωρή πετούγια!


4. Προβλήματα με το φαξ

Το φαξ ή τηλεμοιότυπο είναι μια συσκευή που της βάζεις ένα χαρτί εδώ και το βγάζει στην άλλη άκρη του κόσμου, κάτι δηλαδή σαν το ταχυδρομικό περιστέρι αλλά με σύρμα και χωρίς περιστέρι. Η μόνη γνωστή χρήση του είναι για την αποστολή της πρότασης στην οποία αναγράφεται το υπέρογκο ποσό που δίνουμε, το όνομα του παιχταρά που θέλουμε (με φωτογραφία, μη γίνει κανένα μπέρδεμα όπως τότε με τον Αμποάγκουε) και αν θέλουμε να μας τον τυλίξουν ή όχι (όχι, βλ. σημείο 3). Η αποστολή του φαξ λοιπόν αποτελεί κομβικό σημείο στη μεταγραφή και για αυτό η ημέρα αποστολής του ανακοινώνεται εβδομάδες νωρίτερα ώστε οι αθλητικές εφημερίδες να αναλάβουν την αντίστροφη μέτρηση ("την Πέμπτη φεύγει το φαξ", "αύριο φεύγει το φαξ", "σήμερα φεύγει το φαξ, αν δεν έφυγε αργά χθες το βράδυ".
Δυστυχώς όμως, τα διαβολικά αυτά μηχανήματα φαίνεται ότι χαλάνε εύκολα γιατί ποτέ δεν διάβασαμε σε εφημερίδα ότι "έφυγε το φαξ" ή "το φαξ έβγαλε την βεβαίωση παράδοσης" ή "τους πήραμε τηλέφωνο και όντως το λάβανε το φαξ". Ισως να φταίει ο Χιούλετ, ο Λιούετ και ο Ντιούετ που τα φτιάχνουνε με τον Πάκαρντ, ίσως να μην έχουνε γραμμές φαξ στην Παταγονία και τη Γη του Πυρός
που παίζει ο παιχταράς μας, ίσως να άδειασε ο Δίσκος 3 από χαρτί...όπως και αν έχει, το φαξ είναι ένα εμπόδιο στις μεταγραφές των Προέδρων μας.

5. Μπέρδεμα με μανατζαραίους

Και πάνω που τα βρήκες με το σύλλογο, πάνω που συμφώνησες με τον παίκτη, πάνω που πείστηκε και η σύζυγος και όλα είναι έτοιμα για να γκρεμιστούν τα τσιμέντα στο Ελ Βενιζέλος, τσουπ! σκάνε μύτη 10 περίεργοι και δηλώνουν πως αυτοί εκπροσωπούν στην πραγματικότητα τον παίκτη και ότι πρέπει να συζητηθούν όλα από την αρχή...και μέχρι να καταλάβεις ποιος είναι ποιος, έχουν περάσει 3 μεταγραφικές περίοδοι.

6. Άλλαξε γνώμη ο προπονητής

Κλασσική περίπτωση παρατημένης γκόμενας, ο παλιός προπονητής του παιχταρά που είχε ένα παιχταρά και τον πέταξε, τώρα που είναι με το ένα πόδι στο αεροπλάνο τον θέλει πίσω για να βοηθήσει την ομάδα να πετύχει τους στόχους της (μετάφραση "να μην απολυθώ" ή "να πάρω και εγώ τη μιζούλα μου ρε παιδιά"). Και βάζει λέει βέτο...Ίσα ρε συγκλητικέ που θες και βέτο, άντε να κατουρήσεις στα κόρνερ μπας και τσιμπήσεις κανένα χηνάρι κι άσε τον παιχταρά να ζήσει το μύθο του στην Ελλάδα!

7. Συνεδριάσεις ΔΣ

Επειδή δυστυχώς οι αρχές της εταιρικής διακυβέρνησης είναι άγνωστες έννοιες για τους ξένους, κάθονται λέει να συζητήσουν τη μεταγραφή στο ΔΣ. Και άντε να συγκληθεί το ΔΣ, άντε να το συζητήσουν, άντε να εκφέρει αντιρρήσεις κάποιος μη εκτελεστικός, άντε ξανά μανά από την αρχή. Κι όλη αυτή την ώρα το ιδιωτικό αεροπλάνο του Προέδρου, περιμένει με αναμμένες μηχανές στον αεροδιάδρομο και καίει καύσιμα! Ε, οπότε τους τραβάς ένα άει σιχτίρ, σιγά μην κάνετε και δημοψήφισμα ρε ζουλού και τους παρατάς σύξυλους...


Βλέπετε λοιπόν ότι από τον Γκεόργκι Χάτζι ώς τον Μπεν Αφλεκ, μια σειρά από μεγάλες μεταγραφές αεροδρομίου/ σταθμού Λαρίσης/ ΚΤΕΛ Κηφισού χάλασαν την τελευταία στιγμή από σατανικές συμπτώσεις, γκαντεμιές και βυζαντινές δολοπλοκίες και ραδιουργίες. Ευτυχώς που οι προέδροι μας δε μασάνε από αναποδιές και για αυτό τόσοι μεγάλοι άσοι του παγκοσμίου ποδοσφαίρου πέρασαν από την Ελλάδα, και τόσοι ακόμα περιμένουν με τα διαβατήρια στο στόμα.