Ντοκουμέντο

1. Δυναμιτίζει το κλίμα ο LRC για να σπάσει τον τσαμπουκά των λαγών;
2. Ευχαριστήριο δώρο στους συναγωνιστές lefteris & imimatheia για την "ωδή";
3. Ντοκουμέντο από την εποχή της "μελέτης των λαγών στο φυσικό τους περιβάλλον";
4. Διαφαινόμενος κίνδυνος μετατροπής του αράουτ από όμιλο προβληματισμού σε araout.gate7.org;

Ζούμε μεγάλες στιγμές και οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες. Το αράουτ γράφει ιστορία...

Χιλιοτραγουδισμένος

Άρχισαν να βγαίνουν και οι πρώτοι ύμνοι για τον LRC:

Mε ένα όνειρο τρελό...

Η φανέλα του ¨Ελ Γκρέκο" στη Φλαμένγκο

Costinho Stathos part 1 - συνέχεια

(συνέχεια)
Ο El Greco ,με το Δέκα πλέον στην πλάτη, λατρεμένος από την τον κόσμο της ομάδας που, λόγω του Πειραιώτη πατέρα του λάτρευε, είχε πετύχει στα 18 του περισσότερα από όσα οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές κάνουν στα πιο φευγαλέα τους όνειρα. Το μόνο που δεν είχε καταφέρει ακόμα ήταν μια επιβλητική εμφάνιση εναντίον του Παναθηναϊκού. Και μια εμφάνιση είναι επιβλητική όταν ο αντίπαλος στέκει στο γήπεδο αβοήθητος, ανήμπορος να αντιδράσει, με μόνη δυνατότητα να του έχει μείνει το να παρακολουθεί το μοιραίο να διαδραματίζεται μπροστά του… Η ντρίμπλα στον Χένρικσεν με σπάσιμο της μέσης, το σταμάτημα της μπάλας με σκοπό να τον περιμένει για να τον ξαναπεράσει, αυτή τη φορά κάτω από τα πόδια, και ενώ όλοι περίμεναν τη σέντρα καθώς βρισκόταν ένα μέτρο αριστερά από τη γωνία της μεγάλης περιοχής, αυτός, βλέποντας το Βάντσικ έτοιμο για την έξοδο, έστειλε τη σκλάβα του με εξωτερικό φάλτσο να περάσει σχεδόν δίπλα από το αυτί του Πολωνού, υπογράφοντας με αυτό τον τρόπο ένα μεγαλοπρεπές χατ-τρικ. Ο λάτιν πανηγυρισμός που ακολούθησε (ελαφρώς άσεμνος αν σκεφτούμε ότι έπιανε τα γεννητικά του όργανα) οδήγησε στην αποβολή του από τον αυστηρό Παπουτσέλη , μα αυτός, σαν μονομάχος σε μια αρένα που τον αποθεώνει, αποχωρεί γονατίζοντας μπροστά στην εφτά, και κάνοντας μια βαθιά υπόκλιση πήρε το δρόμο για τα αποδυτήρια.
Αυτό ήταν. Ο grande piccolo έπαψε να είναι piccolo, απέδειξε ότι ήταν ότι καλύτερο είχε ποτέ αυτή η ομάδα, και ότι μαζί του θα μπορούσε να ονειρευτεί πορείες διαφορετικές από αυτές που κάνουν οι οικοδόμοι. Και ίσως, με έναν προπονητή σαν τον LRC, αυτή τη στιγμή να μιλούσαμε για μια νέα ποδοσφαιρική δυναστεία, αντίστοιχη με της Ρεάλ το 1950. Η χρονιά τελείωσε με τον Ολυμπιακό να φτάνει στους 8, αποκλειόμενος από τον Κόντε στο ’85, με τον Costinho να παρακολουθεί το ματς από την εξέδρα, καθώς οι Ιταλοί είχαν καταλάβει πως μόνο αν τον τραυμάτιζαν θα μπορούσαν να τον σταματήσουν, και όταν αλλάζει ο καιρός τον πονάει του Μπιριντέλι η σκαριά… Για πρωτάθλημα δεν χρειάζεται να μιλήσουμε, καθώς με 38 γκολ σε 28 παιχνίδια, δεν άφησε πολλά δικαιώματα στους λοιπούς ανταγωνιστές.
Το Ευρωπαϊκό ενδιαφέρον δεν ήταν πλέον ένα απλό κρυφοκοίταγμα προς το φτωχό ελληνικό πρωτάθλημα. Ήταν μία έντονη πίεση, ένα φλέρτ σε γκόμενα που έχει καταφέρει να καψουρέψει τους πάντες, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν πολλά και να τάξουν ακόμα περισσότερα. Ο Ολυμπιακός είχε προνοήσει να τον αποκτήσει από τη Φλαμένγκο με κανονική μεταγραφή, πληρώνοντας δύο Ντέταρι, ήτοι 3 δις δραχμές και τα μισά έσοδα από τις φανέλες, τις εισπράξεις από ένα φιλικό συν τον Τάτση δανεικό για ένα χρόνο. Από την άλλη, ο Βενγκέρ (κατόπιν θερμότατης εισηγήσεως του LRC), ο Φέργκιουσον και ο Λίπι δεν σταματούν να ασκούν πίεση στον «Ελ Γκρέκο», ο οποίος όμως είχε ένα όνειρο τρελό που το είχε μεταλαμπαδεύσει ο συγκάτοικος του, Βασίλης Καραπιάλης: Το Θρύλο να σηκώσει το Ευρωπαϊκό (και να το γιορτάσει με τον Μπίλαρο με μια μπουκάλα Τζόνι μαύρο, ένεκα της επιτυχίας).
Ανανέωσε λοιπόν το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό και, αφού ανακηρύχθηκε καλύτερος επιθετικός του Τσαμπιονς Λιγκ (9 γκολ σε 7 παιχνίδια), σέρβιρε δύο γκολ στο πιάτο στον Αλεξανδρή – ένα με κάθετη πάσα με τακουνάκι και ένα με μπαλία 60 μέτρων σπάζοντας το τεχνικό οφσάιντ – στον τελικό του κυπέλου με την ΑΕΚ και περίμενε την επόμενη σεζόν για να κατακτήσει την Ευρώπη.
Και πράγματι, η επόμενη σεζόν ήταν ίσως η πιο απολαυστική. Παίζοντας άλλες φορές σαν ελεύθερος επιθετικός και άλλες σαν κλασικό δεκάρι, ο Ολυμπιακός πέρασε σαν τρένο από τη φάση των ομίλων, με τον «μαγο» του να πετάει φωτιές. Για του λόγου το αληθές, οι ισπανικές εφημερίδες τον αποκάλεσαν «el dragon” μετά το καρέ που σημείωσε μέσα στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, όπου σκόραρε με σουτ, κεφαλιά, απευθείας φάουλ και απευθείας κόρνερ, κάνοντας τον Ρομπέρτο Κάρλος να προσπαθεί να του κόψει το ποδόσφαιρο, αλλά να μην καταφέρνει ούτε καν να ακουμπήσει τον αλτικότατο Έλληνα (el cangaroo τον έλεγαν στην Αυστραλία). Ο μικρός όμως φύλαγε και μια μεγάλη εμφάνιση για τον άνθρωπο που θα είχε την τύχη να είναι έπειτα προπονητής του. Ο Αλσατός Αρσέν Βενγκέρ φάνηκε το ίδιο ανήμπορος με τους παίκτες του στην προσπάθεια τους να βγάλουν τον Ολυμπιακό από τους 8 του Τσαμπιονς Λιγκ. (συνεχίζεται)

Θρυλικές Στιγμές - Costinho Stathos - Part 1

Costinhio Stathos
Ο άνθρωπος που λατρεύτηκε σαν Θεός…(part 1)

Costinho Stathos, ίσως οι δύο πιο πολυτραγουδισμένες λέξεις στο Καραϊσκάκη (μαζί με τη «μάνα» και το «σπίτι» - υπάρχει έντονα ο θεσμός της οικογένειας στα Ολυμπιακά συνθήματα). Ο Τζορτζ Μπεστ του Θρύλου, το καμάρι του Πειραιά και της ποδοσφαιρομάνας Αγίας Παρασκευής, αποτελεί ίσως το πιο αγαπημένο παιδί της ερυθρόλευκης κερκίδας.
Η ιστορία του βγαλμένη από παραμύθι. Έχοντας φύγει σε ηλικία 10 ετών από το σπίτι του στην Αγία Παρασκευή για το Botucatu, βορειοδυτικά του Sao Paolo, ήταν μάλλον απίθανο να περιμένει κανείς ότι αυτός ο πιτσιρικάς έμελλε να αλλάξει τον ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χάρτη. Στο συγκεκριμένο παραμύθι δυστυχώς ο δράκος «τρώει» στο τέλος τον ήρωα. Και όταν μιλάμε για δράκο, καταλαβαίνουμε όλοι ότι για τον “El Mago” δεν ήταν άλλος από το ουίσκι.

Στο πρώτο μέρος αυτού του αφιερώματος θα αναφερθούμε στην επική πρώτη τριετία του «El Greco” των γηπέδων, την τριετία 1995-1998, όταν ο γιος του Έλληνα μετανάστη έκανε τα πρώτα του βήματα με τα χρώματα της Φλαμένγκο και μετά του Ολυμπιακού. Ήταν τότε που ο Ρομάριο τον είχε αποκαλέσει «grande piccolo» και ο μεγάλος μικρός βάλθηκε να τον δικαιώσει. Σαν τους ανερχόμενους αστέρες, φρόντιζε στα δεκάλεπτα και δεκαπεντάλεπτα ρολάκια που του έδινε ο τότε κόουτς του, Βαντερλέι Λουξεμπούργκο, να εκθέτει αντιπάλους και να γίνεται το αγαπημένο παιδί της εξέδρας, αφήνοντας σε όλους όσοι καταλαβαίνουν έστω και λίγο από ποδόσφαιρο να φανεί ότι ο «Ελ Γκρέκο» πέρα από μικρά σκίτσα είναι έτοιμος και για πραγματικά έργα τέχνης. Και πράγματι, στον άτυχο τελικό του πρωταθλήματος εναντίον της Φλουμινένσε, κατάφερε να σκοράρει δύο φορές με απευθείας κόρνερ, ρεκόρ που μάλλον είναι απίθανο να καταρριφθεί από κάποιον στο μέλλον. Ο Ρενάτο Γκαούτσο όμως δεν τον άφησε να χαρεί καθώς σημείωσε το 3-2 στο 86ο λεπτό. Το αποτέλεσμα όμως δεν απασχολούσε κανέναν – ένας μύθος είχε ήδη γεννηθεί. Άλλωστε, ήταν και ο μοναδικός –ποδοσφαιρικός – τελικός τον οποίο δεν κέρδισε.

Παρόλη τη λατρεία που υπήρχε προς το πρόσωπό του, το κοινό του νέου σταρ της στρογγυλής θεάς δεν έμελε να είναι στη Βραζιλία. Γιος ενός αργυροχόου από τον Πειραιά, ο μικρός έπρεπε να ακολουθήσει τους γονείς του στο δρόμο προς τον επαναπατρισμό. Χάρη στην γνωριμία του πατέρα του με τον Γιώργο Σιδέρη, ο Ολυμπιακός κατάφερε τότε να αποκτήσει το πιο καυτό ταλέντο του παγκόσμιου φουτμπόλ, αφήνοντας κυριολεκτικά «ξερές» την Μπαρτσελόνα (κατάντησε να πάρει τον Ριβάλντο) και την Γιουνάιτεντ. Η μεταγραφή ήταν με τη μέθοδο του operational lease (IAS 17 – Leases), δηλαδή ο μικρός φαινόταν ακόμα στο ενεργητικό της βραζιλιάνικης ομάδας, και έπαιζε στον Θρύλο σαν δανεικός. Και ο μικρός έριξε άγκυρα στο μεγάλο λιμάνι…

Στην πρώτη προπόνηση στο Ρέντη, ο “El Mago” άφησε άναυδο ακόμα και τον Νικόλα τον Αλέφαντο, καθώς πέρασε τον Βαρεσάνοβιτς σαν σταματημένο, σήκωσε την μπάλα με το τακουνάκι και πλάσαρε με κεφαλιά ψαράκι τον Αλέκο Ράντο. Την ίδια στιγμή, λίγα χιλιόμετρα παραδίπλα αχός βαρύς ακούστηκε…είχαν ξεκινήσει να πέφτουν τα τσιμέντα από το Καραϊσκάκη.
Η πρώτη σεζόν ολοκληρώθηκε και ο μικρός είχε προλάβει να σκοράρει 35 φορές, ενώ ο Ολυμπιακός έφτασε στον πρώτο από τους πολλούς ευρωπαϊκούς τελικούς που έμελλε να τον οδηγήσει ο νέος του ήρωας. Στο 4-0 εναντίον της Πάρμα στον τελικό του Ουέφα, ο Costinho σκόραρε τρία τέρματα, ενώ έδωσε την ασίστ στον Γιώργο Ανατολάκη για το τέταρτο. Στο τέλος του ματς, ο κόουτς της Πάρμα, Αλμπέρτο Μαλεζάνι δήλωνε ότι τέτοια ταλέντα εμφανίζονται μια φορά στα 50 χρόνια, ενώ ο Αλέ στο «Σούπερ Σάββατο» αύξανε το διάστημα σε 155-160 χιλιάδες. Το τελευταίο τέτοιο ταλέντο δηλαδή πρέπει να ήταν Τυραννόσαυρος.

Το όνομα του αποτελούσε κομμάτι κάθε συνθήματος. «Γάμα τους τη μάνα βρε Costinho, Θρύλε για την πάρτη σου τρελαίνομαι» και πολλά άλλα, αποτελούν αποδεικτικά της λατρείας του ερυθρόλευκου κόσμου, που απαίτησαν κυριολεκτικά μέσα από την εκμπομπή της Θύρας 7, να βγάλει ο Ίβιτς τη φανέλα με το 10 και να τη δώσει στον πιτσιρικά. Ο Ίλια προς στιγμήν στράβωσε, αλλά του είπε δυο κουβέντες ο Τάκης με τον Φίλιππα και κατάλαβε το λάθος του, προσφέροντας τη φανέλα με το 10 στο 10 το καλό… (συνεχίζεται)

LRC - The authorized biography

Συμπληρωματικά στην χειμαρρώδη συνέντευξη του πραγματικού προπονητή του Θρύλου LRC, δημοσιεύουμε και ένα αφιέρωμα στη ζωή του προκειμένου να γνωρίσει το κοινό καλύτερα αυτή τη μεγάλη μορφή της μπάλας.
Ο LRC γεννήθηκε μες στη Φυλής, κοντά σε οίκο ανοχής τη δεκαετία του1970. Ολυμπιακός από γεννοφάσκια («όλα τα παιδιά γεννιούνται Ολυμπιακοί» είναι ένα από τα αποφθέγματα που του αποδίδονται), έλαβε την πραγματική ολυμπιακή παιδεία από τον Προφήτη Ηλία, ο οποίος τυγχάνει και αδελφός του. Μελετώντας σε βάθος τα έργα του Προφήτη Λιακόπουλου («Γιατί και πώς ζουν ανάμεσα μας: Ελοχίμ, Νεφελίμ, Ελ») κατάλαβε ότι το Πράσινο είναι το χρώμα του Κακού (και του Κάκου) και ότι ο τριγράμματος ΠΑΟ είναι ο Αρχαίος Εχθρός, Επιπροσθέτως, έδειξε από μικρός έφεση στην στρατηγική και την τακτική και μελέτησε τους θεωρητικούς του είδους Σουν Τσου (“know your enemy”) και Μάικλ Κορλεόνε (“keep your friends close and keep your enemies closer” μια φράση που αποδίδεται και στον Σουν Τσου αλλά στα κινέζικα δεν έχει την ίδια γοητεία) και στην τρυφερή ηλικία των 5 περίπου αποφάσισε να εφαρμόσει όλες τις παραπάνω διδαχές: έφυγε από το Δήμο Αθηναίων για το Χαλάνδρι (μια μετακίνηση που είναι πλέον γνωστή και ως «Έγειρα») όπου δήλωσε Βάζελος προκειμένου να μελετήσει τους λαγούς στο φυσικό τους περιβάλλον από κοντά και ανενόχλητος.
Προκειμένου η κάλυψη να είναι τέλεια, όλα τα στοιχεία του πρότερου Θρυλικού του βίου καταστράφηκαν και από την εποχή εκείνη σώζεται μόνο μια φωτογραφία του με τα ερυθρόλευκα, η οποία λατρεύεται από πολλούς πιστούς ως θαυματουργή και πάνε και της κρεμάνε από δίπλα διάφορα τάματα (χρυσά παπούτσια, μπλούζες με το ν.10, Κούπες Τσάμπιονς Λιγκ κλπ). Η φωτογραφία φυλάσσεται πλέον στο Βρετανικό Μουσείο (το Ερμιτάζ που λένε αν πάτε κατά εκεί, απλά μη ρωτήσετε για τον Τουταγχαμών όπως έκανε παλιά ο γράφοντας) αλλά ο Σάββας έχει ξεκινήσει μεγάλη εκστρατεία για να επιστραφεί και να μπει στο καινούριο μουσείο του Θρύλου. Την εκστρατεία στηρίζουν διάφορες προσωπικότητες όπως η Ειρήνη Μερκούρη.
Σε όλα αυτά τα χρόνια της εξορίας, ο LCR αναγκάστηκε να παρακολουθεί αμέτοχος τους Βάζελους να προσπαθούν να καταστρέψουν το Θρύλο, ρίχνοντας με χαλκευμένες κατηγορίες (από τα γνωστά ξένα κέντρα) τον παμμέγιστο Κοσκωτά όταν είδαν υπογεγραμμένα τα συμβόλαια του Κλίνσμαν, του Φούτρε και του Σαραβάκου. Για να ξεριζώσουν την Ολυμπιακοφροσύνη από τον τόπο, έφτασε ο Μούτσος να μοιράζει πρωταθλήματα σε μικρές ομάδες (ΑΕΛ, ΑΕΚ), μόνο και μόνο για να μειώσει το μέγεθος του Θρύλου. Ευτυχώς όμως, σε όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια η φλόγα του Θρύλου έμεινε ζωντανή χάρις στο κρυφό σκολειό που λειτουργούσε ο Πρόεδρος στο ΣΕΦ και στο οποίο μαζευόντουσαν οι πραγματικοί πιστοί του Θρύλου μελετώντας το 4-4-2 και ιστορία του γαύρου (πρόκριση με Σέλτικ, καριέρα Μιγκέλ Νικολάου κλπ) και με το πρόσχημα ότι παρακολουθούσαν μπάσκετ (αν είναι δυνατό τώρα, γαύροι άνθρωποι να παρακολουθούμε μπάσκετ…για να σοβαρευόμαστε λίγο). Ακόμα κι όταν τελείωσαν τα Πέτρινα, ο LRC, προκειμένου να μην αποκαλυφθεί η πραγματική του ταυτότητα και τα μεσσιανικά του σχέδια, δεν πανηγύρισε μπροστά στους άλλους, μόνο κλείστηκε στο δωμάτιο του και σούβλισε ένα αρνί μόνος του.
Παράλληλα με όλα αυτά ολοκλήρωσε και τους σπουδές του στους ακόλουθους κλάδους:
 Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές (σε Πανεπιστήμιο όπου φοίτησαν πολλά μέλη της ΕτΣ)
 Διεθνές και Ευρωπαϊκό Ποδόσφαιρο
 Συνολική Ιατρική (τα άπαντα)
Για την καριέρα του δεν χρειάζεται να πούμε πολλά αφού τα εξηγεί και στη συνέντευξη. Αξίζει όμως να αναφερθούμε στην πρόσληψή του στο Θρύλο. Ο Πρόεδρος αφού είδε και αποείδε με τους ζήτουλες και τους ευρωλιγούρηδες, εμπιστεύτηκε την επιλογή προπονητή εν λευκώ στην Επιτροπή ΕτΣ. Η εν λόγω επιτροπή έλαβε τον απόρρητο φάκελο με τις 10 υποψηφιότητες από γνωστή εταιρία κονσάλταντς. Τις 9 υποψηφιότητες μπορείτε να τις δείτε σε προηγούμενο αμορτισέρ αυτού του μπλογκ. Ο φάκελος όμως περιείχε και μια δέκατη υποψηφιότητα με την ένδειξη “Top Secret - Eyes only” και για την οποία μπορούμε πλέον να αποκαλύψουμε πλέον ότι ήταν του LRC. Η επιτροπή τον ανέδειξε ομοφώνως, πλην ενός μέλους που ζήτησε και Αλέφαντο τεχνικό διευθυντή. Ο Πρόεδρος, ξέροντας ότι το μέλλον είναι σε σίγουρα χέρια, την έκανε για Αμερική και άφησε τον Χρυσικόπουλο να ψάχνει (και καλά, δήθεν τώρα…) προπονητή – σιγά μην άφηνε στην πραγματικότητα ο Πρόεδρος να βρει προπονητή ο Χρυσικόπουλος . Να βάλεις δηλαδή τώρα αυτόν που έχει κάνει οικονομικά, να ασχοληθεί με τη μπάλα…αν είναι ποτέ δυνατό…
Στην πραγματικότητα ο Χρυσικόπουλος ψάχνει για αχυράνθρωπο/ μεταφραστή Ισπανικών (για να μεταφέρει οδηγίες στους Αργεντίνους παιχταράδες και κυρίως τον Νούνιες) και για αυτό ακούγεται πολύ το όνομα του Βαλβίδε. Την ίδια στιγμή, ο LRC διαδίδει ότι δουλεύει για μια γερμανική λέει εταιρία, με σύστημα home office (δουλειά από το σπίτι, άκου τι λέει ο άνθρωπος) ενώ στην πραγματικότητα παρακολουθεί παιχτάκια στο Youtube και το Youporn και ετοιμάζεται του χρόνου να σηκώσει το Τσάμπιον Λιγκ και αυτός είναι και ο λόγος που το έχασε χθες η Τσέλσι, γιατί ντράπηκε ο Αμπράμοβιτς να το σηκώσει πριν τον Πρόεδρο, που τον έχει εικόνισμα, και είπε στον Τέρυ να γλιστρήσει και στον Αβραάμ να βάλει τον Γάλλο τον Ανελκά να βαρέσει το τελευταίο πέναλτι.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Η πρώτη συνέντευξη του νέου προπονητή του ΘΡΥΛΟΥ

Αγαπητοί φίλοι,

Με μεγάλη χαρά και σε παγκόσμια αποκλειστικότητα σας παρουσιάζω την πρώτη συνέντευξη που έδωσε ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού για τις σαιζόν 2008-28. Η συνέντευξη θα δημοσιευθεί στην Equip, στη Gazetta και στον Πρωταθλητή το Σεπτέμβρη του 2008 αμέσως μετά την επίσημη παρουσίαση.

Για λόγους που σχετίζονται με τη δημοσιογραφική δεοντολογία το όνομα του δημοσιογράφου και το πραγματικό όνομα του προπονηταρά δεν αναγράφονται. Για διευκόλυνση, ο δημοσιογράφος θα αναφέρεται ως «Tσάτσος του Βαρδινογιάννη» και ο γκουρού της μπάλας ως «Legends’s Real Coach».

ΣΣ. Η συνέντευξη δόθηκε στα γαλλικά, στα αγγλικά και στα γερμανικά. Επειδή οι αναγνώστες πιθανόν να γνωρίζουν μόνο αρβανίτικα, την παρουσιάζουμε μεταφρασμένη στα ελληνικά.

Η ΓΝΩΣΗ -ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ- ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ (F.–ootball-Bacon)

TτΒ: Καλησπέρα σας κύριε LRC, καλώς ήλθατε στο Παρίσι και συγχαρητήρια για την πρόσληψή σας...

LRC: Bonsoir Monsieur TτΒ and merci beaucoup. Πριν ξεκινήσουμε θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Σάββα Θεοδωρίδη που με εμπιστεύθηκε και μίλησε στον President με κολακευτικά λόγια για μένα. Επίσης, στον κ. ΠΡΟΕΔΡΟ θα ήθελα να ευχηθώ καλή ανάρρωση και γρήγορα να είναι κοντά μας.

ΤτΒ: Μιλήστε μας λίγο για την απόφασή σας. Γιατί επιλέξατε να αναλάβετε τον Ολυμπιακό. Γνωρίζουμε ότι είχατε προτάσεις από τη Μπαρτσελόνα και την Μάντσεστερ για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας.

LRC: Aσφαλώς και είχα προτάσεις. Μην ξεχνάτε ότι σήμερα μίλησα με τον Φεργκιουσον και του εξήγησα πως να παίξει με την τσελσιούλα για να πάρει το τρόπαιο. Το αποτέλεσμα θα με δικαιώσει, αν ακολουθήσει το σύστημά μου κατά γράμμα.

Ο Λαπόρτα με παρακάλαγε πριν διώξει τον Ολλανδό αλλά του ξεκαθάρισα ότι αν δεν φύγει ο καρκίνος της Nike από τη φανέλα δεν πατάω το πόδι μου. Επίσης είμαι κατά του marketing με τη Unicef. «Ποια Unicef τώρα, σε παρακαλώ πάρα πολύ», του είπα επακριβώς. Μπορεί να τα επιβεβαιώσει. Βάζεις τη Νike που ψοφάει τα παιδιά στο Μπαγκλαντές για να σου φτιάξουν τις μπάλες και μου πετάς και τη Unicef μετά για να τα σώσει. Τι Mes que un club και μλκιες. Αυτά είναι για τους γιαπωνέζους με τις φωτογραφικές. Έχεις δει ποτέ γιαπωνέζο στο Καραϊσκάκη;

Γενικά, επιτρέψτε μου μια μικρή παρένθεση, είμαι κατά της εταιρικής κοινωνικής υπευθυνότητας και λοιπών φιλανθρωπικών σωματείων όπως το αεκ και η unisef. H πραγματική προσφορά προκύπτει σήμερα από τα κινήματα και τους ομίλους προβληματισμού. Θα ήθελα να ενημερώσω τους αναγνώστες, προς απόδειξη των παραπάνω, ότι ίδρυσα πρόσφατα έναν τέτοιο σύλλογο με την επωνυμία «Save Proistamenos from becoming a Manager, Save KS from becoming Proistamenos» ή απλώς SPFBAM-SKSFBP. Στο άμεσο μέλλον θα σας ενημερώσω για τις δραστηριότητες που οργανώνω γύρω από το πολύ σοβαρό αυτό θέμα.

Για να επιστρέψω στα δικά μας, η επιλογή του Ολυμπιακού είναι αυτονόητη εφόσον μιλάμε για τη μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου σε λαό και τίτλους. Η ΜUF(a)C και η Βarca (Αγ. Δημήτριος) μαζί έχουν λιγότερους τίτλους από το ΘΡΥΛΟ μας (φυσικά για λαό δεν το συζητάω, τους ξεμπρόστιασε και ο Κιν με τις γαρίδες). Εξαιτίας μιας ιστορικής αδικίας, ο Θρύλος δεν έχει ακόμα κατακτήσει το Ch.L. Ο Σάββας, «ο αχόρταγος ηγέτης», μου ζήτησε εκ μέρους του ΠΡΟΕΔΡΟΥ, 3 συνεχόμενα Ch.L και φυσικά θα τα κατακτήσω. Άλλωστε είμαι οπαδός του Ολυμπιακού από τα γεννοφάσκια μου.

TτΒ: Ας έρθουμε και σε αυτό. Πρόσφατα οι NYT σας κατηγόρησαν ότι υπήρξατε οπαδός του ακατονόμαστου. Δημοσίευσε μάλιστα και μια φωτογραφία σας από το Wembley, στο Αrsenal-PFC 2-1, με το γκόλ του Μάουρο και τη ροχάλα μετά.

LRC: Οι NYΤ, για να τα λέμε όπως έχουν, είναι γνωστό αντιολυμπιακό έντυπο. Προσωπικά δέχομαι επιθέσεις από τα συγκεκριμένα κέντρα τουλάχιστον 15 χρόνια. Aυτό σχετίζεται με παλιότερο σχόλιό μου για τον Πελέ που ως γνωστόν υπήρξε μέγας άμπαλος και κατάντησε να παίζει στη ΝΥ Cosmos όταν έφυγε από το καταφύγιο της Βραζιλίας. Είχα επισημάνει τότε σε άρθρο μου, το στίχο από τον ύμνο του Θρύλου («...and still you are remembered by Santos and Pele…» και τους είχε τσούξει. Αυτά είναι πληρωμένα δημοσιεύματα από τη MasterCard, για να κάνουμε και ένα πολιτικό σχόλιο. Η MasterCard ακόμα να χωνέψει ότι τους πέταξε ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ από τη φανέλα και έχασαν το μισό brand awareness globally. Ο ΘΡΥΛΟΣ όμως και ο προπονητής του δεν αγοράζονται. Ενοικιάζονται ναι, πώληση ποτέ, γιατί ο ΘΡΥΛΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ, δηλ. σε εμένα και εσένα. Είσαι γαύρος έτσι;

Όσο για εκείνη την επαίσχυντη φωτογραφία (προφανώς μοντάζ του χειρίστου είδους) ενημερώνω το κοινό σας ότι ήμουν επίσημος προσκεκλημένος της Arsenal, με την οποία ήμασταν τότε σε συζητήσεις για να αναλάβω στη θέση του άμπαλου του συμπατριώτη σας. Για την ιστορία, δεν τα βρήκαμε στο σύστημα και ευτυχώς εκ των υστέρων δικαιώθηκα, μέχρι και η Barcelona τους κέρδισε.

Last but not least, στο facebook υπάρχει φωτογραφία μου με τη φανέλα του ΘΡΥΛΟΥ σε προσχολική ηλικία. Και όπως λέτε και εσείς οι κουτόφραγκοι «Κόμμα αλλάζεις, ομάδα ποτέ»

TτΒ: Ας έρθουμε στα αμιγώς ποδοσφαιρικά. Ποια είναι η φιλοσοφία σας;

LRC: Ιατρικό Επιτελείο, Παιχταράδες, Ψυχολογία, ΠΡΟΕΔΡΟΣ.

ΤτΒ: Μπορείτε να γίνετε λίγο πιο σαφής;

Ιατρική: Σήμερα η μπάλα παίζεται στο εργαστήριο (βλπ. Μίλαν). Τρέχεις κερδάς, δεν τρέχεις, τα μαζεύεις. Απλά πραγματάκια είναι. Οι μαύροι (οι) ποδοσφαιριστές πεθαίνουν από ντόπα ενώ παλιά πέθαιναν από ασιτία. Το ιατρικό επιτελείου του ΘΡΥΛΟΥ θα στηθεί από την αρχή με δική μου ευθύνη και καθοδήγηση καθώς, όπως ξέρετε, είμαι ένας από τους καλύτερους γιατρούς του ποδοσφαίρου (και γενικά) στον κόσμο. Φυσικά εμείς δεν θα παίρνουμε αναβολικά, εκεί έρχεται και δένει η ψυχολογία.

Παιχταράδες: Έχω ζητήσει την παρακάτω 11αδα μεταγραφών/ανανεώσεων/παραμονών από τον ΠΡΟΕΔΡΟ και είναι σίγουρο ότι θα ικανοποιήσει την επιθυμία μας.

Μπουφον, Πάντος, Λαμ, Γκάραχερ, Φερντιναντ, Ρικέλμε, Μακελελέ, Γκαλετι, Καστίγιο, Κοβάσεβιτς, Νούνιες

Κρατάω επίσης Ιέρο, Λύκο και όλους τους μικρούς από τις ακαδημίες εκτός από το Μενδρινό που αν είναι ταλέντο εγώ είμαι προπονητής στην Προσοτσάνη.

Βοηθό προπονητή θα πάρω το Μουρίνιο, ξέρει μπαλίτσα αλλά είναι λίγο πρήχτης και κομπλεξικός. Για αυτό θα είναι μια ζωή βοηθός μου. Αλλιώς, θα πάρω το φιλαράκι μου το λογιστή να μου κάνει και τη φορολογική δήλωση με την ευκαιρία.

Ψυχολογία: To A και το Ω στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Η Liverpool με τους άμπαλους πάει κάθε χρόνο και κάνει πορεία στην Ευρώπη γιατί τους έχει ψαρώσει με τα «This is Anfield» και τις μπούρδες. Πάντα έλεγα σαν απάντηση «And this is our dick, come and lick it gays». Οι Άγγλοι βέβαια ξέρουν την απάτη και για αυτό κάθε χρόνο έρχεται 4η και καταϊδρωμένη και πάει και κάνει διπλό η Φούλαμ και Μπρίστολ και γελάνε οι καραμέλες στις μπυραρίες. (Τα έχω πει στο Μπενίτεζ, τον ξέρω από τη σχολή, αλλά δεν καταλαβαίνει γιατί στα διαγωνίσματα αντέγραφε τα συστήματα από μένα). Αν ψαρώνεις στο ανφιλντ στο γήπεδο “Γεώργιος” πρέπει να παθαίνεις ότι και οι σκλάβοι του Φαραώ. Δέος, τρέμουλο, λιποθυμία, τσιρλί. Σωστά σκεπτόμενος ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ άφησε το γήπεδο με κακοτεχνίες (και οι πυραμίδες έχουν, σκόπιμα) για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Θα εφαρμόσω υποχρεωτική συμμετοχή στο μνημόσυνο για την 7 σε όλους και δηλώσεις στα ελληνικά από τους ξένους. Επαναφέρω την εκπομπή στο μάτζικ και κάθε μέρα θα δίνει guest σταρ συνέντευξη στον Άκη ο καλύτερος στην προπόνηση. Ο Τσουκαλάς αποκλείεται άπαξ από τους αγωνιστικούς γιατί μας ξεφτίλισε στο Χολαργό. Ο Άκης είναι και γνώστης είναι και αληθινός και κατά 99,9% στη Λαυρίου πήγε καλά. Για να μη μιλήσω για το βόλεϊ και την Ασέα.

Anyways, στην ψυχολογία θα δοθεί ειδικό βάρος με προβολές βίντεο, ημερίδες με τις μεγαλύτερες νίκες, όλες οι 4αρες στο βαζέλα θα παίζουν στα αποδυτήρια και θα καταλάβουν όλοι τη διαφορά ΑΕΚ με αεκ. Είμαι απόλυτα βέβαιος για την επιτυχία σε αυτό τον τομέα , άλλωστε λόγω της εμπειρίας στις πωλήσεις γνωρίζω καλά την ψυχολογία του πελάτη συνεπώς και κάθε εσωτερικού (actual) ή εξωτερικού (potential) customer.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν χρειάζονται σχόλια για τον ΠΡΟΕΔΡΟ, του αξίζει το ελεγειακό κείμενο που έχει δημοσιευθεί προσφάτως.

TτΒ: Ομολογουμένως είστε χειμαρρώδης κύριε LRC. Ωστόσο, προκύπτουν ενδιαφέρουσες ειδήσεις από τις δηλώσεις σας. Θα διώξετε τον Τζόρτζεβιτς, τη σημαία του Ολυμπιακού; Μήπως θα έρθετε σε σύγκρουση με τους οργανωμένους;

LRC: Αγαπητέ κ.ΤτΒ, επιβεβαιώνετε τον τίτλο σας και την ασχετοσύνη σας. Ασφαλώς και θα διώξω τον άμπαλο το Σέρβο. Έχω εισηγηθεί τη διακοπή συμβολαίου στον ΠΡΟΕΔΡΟ και έχει συμφωνήσει. Νομίζω ότι τελευταία έχει αρχίσει να ρίχνει λίγη σκιά στη λάμψη του ΠΡΟΕΔΡΟΥ μας. Άλλωστε η απομάκρυνση του Ίβιτς, μετά από εντολή μου, δεν άνοιξε τυχαία το δρόμο. Για την ιστορία, εδώ και πολλά χρόνια έχω τοποθετηθεί για αυτήν την απάτη της Σπάρτα Σουμπότικα (τα βλέπεις ήδη) και του Πανηλειακού. Το 1996 με είχε ρωτήσει ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ (δούλευα για τη Μάντσεστερ, τα αποτελέσματα φάνηκαν) και του είχα πει να πάρει τον Αρμύλαγο. Ακόμα το θυμάται και όποτε βρισκόμαστε μετανιώνει γιατί θα είχαμε πάρει 5 Ch.L και Super Cup από παλιά. Δυστυχώς, ο πρόεδρος υπέκυψε στις πιέσεις του ΠΑΣΟΚ για καλές σχέσεις με τη γείτονα (πούλησε όμως κάτι όπλα ευτυχώς) και φυσικά στην εμμονή του να τη σπάει στο πραγματικό αφεντικό σου (ΤτΒ). Έτσι καταντήσαμε τόσα χρόνια με το Γιανακόπουλο το βάζελο και τον απατεώνα το Σέρβο που έκανε «καριέρα» με το Παπουτσέλειο πέναλτι και το πρωτάθλημα στα χαρτιά. Ας είναι καλά ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ που καθάριζε 12 χρόνια και έγινε γνωστή και η μεγαλύτερη σερβική απάτη μετά το Μπάγεβιτς και το Zastava. Θα ήθελα να θυμίσω για τον συγκεκριμένο κύριο ότι είναι ο ποδοσφαιριστής του ΘΡΥΛΟΥ με τις περισσότερες συμμετοχές σε αγώνες Ch.L και με τα γνωστά οικτρά αποτελέσματα μέχρι τώρα. Επίσης, να θυμίσω στους αναγνώστες σας το απίστευτο γέλιο που προσέφερε η συμμετοχή του στο μουντιάλ της Γερμανίας το 2006 και τις ατέλειωτες-ανύπαρκτες προτάσεις που είχε για μεταγραφές από το εξωτερικό. Θα του κόψουμε το συμβόλαιο και θα τον στείλουμε στον ΑΠΟΕΛ να κάνει παρέα με το φιλαράκι του τον Γιοβάνοβιτς. Για τους τελευταίους άπιστους, που μπορεί να χρησιμοποιήσουν σαν επιχείρημα το 6-2 με τη Λεβερκούζεν, απλώς τους επισημαίνω ότι η απόδοση σε εκείνο το ματς δεν αξίζει σχολιασμό, εφόσον μιλάμε για ένα «κλασικό ματς 6-2», για αυτούς που ξέρουν το αντικείμενο. Δεν έχω να κάνω κανένα άλλο σχόλιο για τον ποδοσφαιριστή που έχει 1 μόλις πρωτάθλημα παραπάνω από τον Ανατολάκη.

Για τους οργανωμένους δεν υπάρχει καμία ανησυχία. Με τους περισσότερους γνωρίζομαι προσωπικά από το Πανεπιστήμιο και τα μεταπτυχιακά και μπορώ να τους εξηγήσω τη νέα στρατηγική.

TτΒ: Μέχρι σήμερα ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα σας;

LRC: Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποιες στιγμές σε μια τόσο γεμάτη από τρόπαια και διακρίσεις πορεία.

Η πρόβλεψη για την κατάκτηση του Ch.L από τη Liverpool τη στιγμή που έχανε 3-0 από τη Μίλαν, με συγκινεί ιδιαίτερα. Σήμερα στο Anfield, είναι πρώτη φορά που το λέω δημοσίως, υπάρχει επιγραφή στα ελληνικά με το σχόλιό μου «20’ λεπτά θα παίξει μπάλα η Liverpool και θα ισοφαρίσει». Ρωτήστε το Benitez να σας το επιβεβαιώσει.

Επίσης, δεν μπορώ να υποτιμήσω την προτροπή μου στον ΠΡΟΕΔΡΟ και στο λαό του ΘΡΥΛΟΥ να ξηλώσει και να διαπομπεύσει το βραζιλιάνο πρώην ποδοσφαιριστή και ζήτουλα του αεκ. Η δικαίωση ήρθε, παρότι επικρίθηκα σφοδρά και μάλιστα
σε δημόσιο χώρο.

Ξεχωρίζω, επίσης, τη δήλωση «Ένα παιχταρά έχει ο ΘΡΥΛΟΣ, τον Καστίγιο», που πραγματοποιήθηκε την περίοδο που ο Νέρι πλακωνόταν με τους πάντες στην προπόνηση και μετά πήγαινε και κρυβόταν στο σορτσάκι του Ζίο. Μετά από 1-1μιση χρόνο οι εξαιρετικές του εμφανίσεις έκαναν όλο το λαό του ΘΡΥΛΟΥ να τον αποθεώνει και να ζητά την παραμονή του.

Ειδική θέση πάντως στην καρδιά μου έχει η αναγνώριση και η συγχαρητήρια επιστολή που έλαβα από μέλος της σημαντικότερης σήμερα Επιτροπής των Σοφών (ΕτΣ) που σχολιάζει τις εξελίξεις γύρω από το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Αγαπητέ κύριε ΤτΒ, θέλω να γνωρίζει ο κόσμος ότι η αναγνώριση από το λαό του ΘΡΥΛΟΥ είναι αυτή που με γεμίζει στη ζωή και με αυτό το όραμα θα πορευτώ προς την κατάκτηση του Ch.L τα επόμενα χρόνια.

Τα τρόπαια θα σκουριάσουν, οι ποδοσφαιριστές θα γίνουν σχολιαστές, η UEFA θα χρεοκοπήσει αλλά η άδολη αγάπη του λαού του ΘΡΥΛΟΥ δεν θα σταματήσει ποτέ να αλλάζει την παγκόσμια ιστορία.

TτΒ: Κύριε LRC επιτρέψτε μου να σας κάνω ένα δύσκολο ερώτημα. Πολλοί λένε ότι δεν είστε στα αλήθεια προπονητής του Ολυμπιακού. Είστε κάτι σαν τη Σεγκολέν και το Γιωργάκη, “γουόνα μπι”, «σκιώδης», «κατά φαντασίαν» πρωθυπουργός/προπονητής. Λένε μάλιστα ότι από τη νέα σαιζόν δεν θα φαίνεστε πουθενά. Τι απαντάτε;

LRC: Ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση. Αν και προβοκατόρικη, μου δίνετε την ευκαιρία να απαντήσω σε μερικούς τσάτσους σαν κι εσένα.

Δε θα μιλήσω για το ρόλο του αφανούς πρωταγωνιστή. Ρασπούτιν, Μαργαρίτα Τσαντ, Μιμή, Ευα Μπράουν κλπ. απαντούν σχετικά.

Στο χώρο μας φυσικά υπάρχει το αμίμητο παράδειγμα της κατάκτησης του ΕURO 2004 από την Ελλάδα. Είναι γνωστό και έχω τοποθετηθεί δημόσια ότι αληθινός προπονητής της εθνικής στη διοργάνωση ήταν ο αξεπέραστος (και δάσκαλος) Βασίλης Δανιήλ. Αυτά έχουν καταγραφεί και φυσικά η ιστορία με δικαίωσε. Το σύστημα, η επιλογή παιχτών, η νοοτροπία, όλα είχαν την υπογραφή Β.Δ. Επειδή τυχαίνει να έχω δουλέψει σε γερμανικές εταιρίες (όχι στη Bayern, είναι χαντάκωμα για την καριέρα του προπονητή, είδατε τι έπαθε ο Οttmar) γνωρίζω από πρώτο χέρι τη γνώμη των Γερμανών για τον Οtto. “Γραφικός”. Κλασικός συγκυριακός προπονητής (για συγκυριακούς ποδοσφαιριστές βλ. Τζόρτζεβιτς παραπάνω) έκλεψε τη δόξα και την αίγλη του Δανιήλ, αναλαμβάνοντας μια ομάδα έτοιμη όχι μόνο για κατάκτηση Euro αλλά και για συμμετοχή στο Μουντιάλ και καλή εμφάνιση και εκεί. Τελικά, τα σκάτωσε με το μουντιάλ αλλά ευτυχώς τον πήρε τηλ. ο φίλος μου ο Αναστασιάδης από την Κύπρο και του εξήγησε 1-2 πραγματάκια και ξαναβγήκαμε στο Εuro 08.

Όποιος ισχυρίζεται σοβαρά ότι είμαι «δήθεν» προπονητής μάλλον ανήκει στην ομάδα αυτών που αυτοαποκαλούνται «συμπρωταθλητές» ή «ηθικοί πρωταθλητές». Τέτοια φανταστικά δημοσιεύματα μόνο ο πρώην βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής και ζήτουλας μπορεί να διαρρέει. Ασφαλώς, η δήμευση της περιουσίας του απαντά εκ μέρους όλων των αγνών φιλάθλων της υφηλίου. Eπίσης, αν επιτρέπετε, μπορεί να βάλει τα 4 δαχτυλάκια του στο λοκό του, το συνονόματο του ποδοσφαιριστή που τους πέταξε 2-3 τεμάχια με την Παρί (κοουτσάριζα από το κινητό) στα πρώην φιλαδέλφεια, νυν ερείπια Γρανίτσα.

Με λίγα λόγια, απλά και σταράτα. Είμαι ο νέος προπονητής του ΘΡΥΛΟΥ και οι δηλώσεις μου θα δημοσιευθούν όχι μόνο στην κωλοφυλλάδα σου και στα λοιπά έντυπα αλλά από σήμερα κιόλας στο internet που έχει μεγαλύτερη ισχύ από το ανύπαρκτο τιράζ σου. Το δε blog που θα τις δημοσιεύσει (araout.blogspot.com) περιέχει τόση γνώση ποδοσφαίρου από τα think tanks του χώρου που ανάγκασε κοτζάμ ΕτΣ να ασχοληθεί μαζί του.

TτΒ: Κύριε LRC σας ευχαριστώ θερμά.

LRC:
Μπόχα βρώμα του ΠΑΟ η ιστορία,
μέσα στη στιαπού κι η θύρα 13.

Κούπα στο κέρμα της χούντας τα παιδιά,
γουέμπλει σας πήγανε με τανκ και με πουστιά.

Δέδες, Ζλατάνος, Δούρος και Βουράκης,
Βασσάρας, Ορφανός, μπάτσοι Βουλγαράκης.

Ρότσα, πιστόλια, παράρτημα στην Κρήτη,
λεφτά μες στα λουλούδια, Βαρδινογιάννη αλήτη.

It was really my pleasure Mr. TτΒ.
Bonuit.
Mit freundlichen Grüßen

LRC

Euro 2008

Όπως επεσήμανε ο "πραγματικός προπονητής του Θρύλου" TL είναι πράγματι καιρός να μπαίνουμε σε ρυθμούς Euro. Οι μπύρες ήδη παγώνουν και ο σημαντικότερος προάγγελος του Euro είναι ήδη σε εξέλιξη, καθώς αυτή τη στιγμή ξεκινάει η ψηφοφορία για τους ημιτελικούς της Γιουροβίζιον.
Ο χώρος της μπάλας έχει ως γνωστόν στενές σχέσεις με το χώρο του τραγουδιού, και δη του έντεχνου. Εξάλλου εκπρόσωποι των 2 χώρων συναντώνται συχνά για να ανταλλάξουν απόψεις (Ο Τράιαν με τη Γωγώ, ο Αμανατίδης με τη Μάρω Λύτρα κλπ κλπ). Έτσι δεν προκαλεί καθόλου εντύπωση το γεγονός ότι όποτε κερδίζουμε τη Γιουροβίζιον παίρνουμε και το Ευρωπαϊκό (οι Ιρλανδοί θα έκαναν τα πάντα για να μπορούν να πουν το ίδιο).
Άραγε θα επαναλάβουμε το θαύμα του 2004? Όπως είδα κατεβαίνουμε να πάρουμε πάλι τη Γιουρβίζιον με την τακτική στήθος-μπούτι και το Γιούρο με 4-3-3 και προβλέπω τις αδελφές Μαγγίρα να στριγγλίζουν "12άρι και φύγαμε για τελικό" και "οι Ανδοριανοί είναι πεσμένοι κάτω, θα φέρουν κλαρκ να τους σηκώσουν". Εν αναμονή των εξελίξεων λοιπόν, ας ενώσουμε όλοι τις φωνές μας για να ευχηθούμε καλή επιτυχία στο Καραγκουνάκι (που με το που άνοιξε ο καιρός, άρχισε ήδη τις βουτιές) και το Καλομοιράκι.

'Επρεπε να το είχα καταλάβει απ'την αρχή

..ότι δεν πίνουν μόνο Ντιούαρς.

Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για τις επιδόσεις των νταμπλούχων παικτών του Γαύρου στα γήπεδα της Αθηναϊκής νύχτας αλλά, όπως όλοι ξέρετε, το να βγεις είναι εύκολο. Αυτό που ξεχωρίζει τα παιδιά από τους άντρες, τους κοσμοπολίτες από τους απαίδευτους (για να μην πω τους γηγενείς Χαλανδραίους από τους μετανάστες), τους Σουηδούς από τους Ουαλούς αν θέλετε, είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέγεις να γίνεις κουνουπίδι. Και όπως φαντάζεστε, μέσα στο χωνευτήρι των φυλών που είναι το ρόστερ του Θρύλου, ο κάθε παιχταράς έχει και το ποτό που του αντιστοιχεί:

1. Αντώνης Νικοπολίδης: ο Έλληνας Τζορτζ Κλούνεϊ (γνωστός ως ο Αμερικάνος Νικοπολίδης) δεν θα μπορούσε να πίνει παρά μαρτίνι, με μία ελιά μέσα (θρούμπα κατά προτίμηση)
2. Πολ Ζεβλάκοφ: βότκα χωρίς πάγο, όπως κάθε Πολωνός που σέβεται τον εαυτό του
3. Βασίλης Τοροσίδης: πιτσιρικάς που κατέβηκε από την επαρχία και μεγαλοπιάστηκε σύμφωνα με τη θεία του, πίνει ότι είναι φέτος στη μόδα (Μοχίτο)
4. Ιεροκλής Στολτίδης: όπως κάθε τίμιος εργάτης που ιδρώνει για το μεροκάματο, ο Ιέρο αναπληρώνει τα χαμένα υγρά με ισοτονικά ποτά όπως η ΄Αμστελ και η Κάιζερ (η «πράσινη» απαγορεύεται δια ροπάλου)
5. Κριστιάν Λεντέσμα, Λίο Νούνιες, Φερνάντο Μπελούτσι: με τη γενικότερη ψυχολογία «πενταήμερη στη Ρόδο» που τους χαρακτηρίζει τους κόβω να πίνουν τεκίλα σε σφηνάκια
6. Λουτσιάνο Γκαλέτι: λάτιν μεν αλλά προσεκτικός δε, ξέρει να διαλέγει ποτά όσο καλά ξέρει να διαλέγει και παιχνίδια προκειμένου να μην γίνει κομμάτια (Τεκίλα με πάγο)
7. Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς: γαλουχημένος με τα υψηλά ιδανικά του Βασίλη Καραπιάλη (Τζόνι με πάγο)
8. Ντάρκο Κοβάσεβιτς: σοβαρό παιδί, με ύφος ιντελεκτουέλ, αντισταθμίζει την ψυχρότητα του δολοφόνου με ένα καλό μπράντι
9. Χούλιο Σέζαρ, Λούα Λούα, Μίρνες Σίσιτς: η τρέλα που τους δέρνει και τους 3, μόνο σε αυθεντικό Αψέντι μπορεί να οφείλεται
10. Χρήστος Πατσατζόγλου: τίμιο και λαϊκό παλικάρι (ρετσίνα Κουρτάκη)
11. Κώστας Μήτρογλου: πιτσιρικάς, θέλει πολλή δουλίτσα καθώς είναι ακόμη στο Τζόνι με Κόκα Κόλα

Ελ πρεζιντέντε

Το θεωρώ εξόχως άδικο που η όλη φασαρία με την πολυμετοχικότητα έχει αφήσει στην άκρη το Έλμερ Fund. Εγώ είχα πάρει δάνειο για να επενδύσω σε αυτή την πρωτοποριακή κίνηση του Τζίγγερ, είχα μάλιστα και λίστα με υποψήφια παιχτάκια έτοιμα για σίγουρες αποδόσεις.
Από την άλλη τους κατανοώ, δεν μπορείς να ασχολείσαι με 13 πράγματα ταυτόχρονα. Πρώτα η πολυμετοχικότητα, μετά τα φαντς. Ως τότε, προτείνω να εκλέξουμε τον νέο πρόεδρο της Πανάθας οποίος σύμφωνα με την αγγελία του Θανάση Γιαννακόπουλου πρέπει να:
 Να είναι σωστός
 Να είναι τίμιος
 Να είναι δυναμικός
 Να κατέχει το αντικείμενο
 Να έχει πολλές οκάδες βαρίδια….
 Να θέλει να συγκρουστεί με Κόκκαλη και σφηκοφωλιές
 Να είναι βάζελος (υποθέτω – αλλά δεν το βλέπω δεσμευτικά)
 Εκπληρωμένες στρατιωτικές υποχρεώσεις (για άντρες)
Οπότε, με βάση αυτά τα χαρακτηριστικά, έχουμε τους παρακάτω υποψήφιους:


1. Δημήτρης Σαραβάκος
 Πρώην ποδοσφαιριστής άρα ξέρει το αντικείμενο
 Ενωτική φυσιογνωμία για όλους τους Παναθηναϊκούς και όλους τους οπαδούς γενικώς αφού έπαιξε και με ΑΕΚ ενώ ήταν έτοιμος και για Θρύλο
 Αυτά….

2. Μπόμπα Φερέιρα Ριβάλντο
 Πρώην ποδοσφαιριστής άρα ξέρει το αντικείμενο
 Συμπεριφέρεται ήδη ως παράγοντας, και μιλάω για μεγαλοπαράγοντες τώρα – δεν τον συγκρίνω με το Δαμήλο…Από παλτά που φόρεσε σε προέδρους (Λεοζίνιο, Ράμος), κόντρες με ΕΠΟ, γκρίνια για διαιτησία, γλείψιμο στους οπαδούς, ο άνθρωπος είναι κομπλέ σε όλα. Τελειωμένος για πρωταθλητισμό – έτοιμος για παραγοντισμό.
 Έχει ήδη ξεκινήσει τη σύγκρουση με Κόκκαλη, οπότε είμαστε χαλφ-γουέι δέαρ…
 Μπορεί να μην είναι βάζελος αλλά αυτό κανονίζεται σχετικά εύκολα: Jesus may be above money but Rivaldo sure as hell isn’t…
 Θρήσκος άρα και τίμιος, χώρια που έχει και τρελή «από τη φτώχια στην καταξίωση» ιστορία (ειλικρινά τώρα – έχει φοβερή ιστορία το παλικάρι από πίσω, κρίμα που μας έκανε να τον μισήσουμε…)

3. Έκι Γκονζάλες
 Πρώην ποδοσφαιριστής άρα ξέρει το αντικείμενο (να’ναι καλά το παλικάρι – έτοιμος για Θρύλο είναι)
 Από δυναμικότητα, δεν έχουν παράπονο στην Πανάθα – μόνο τον φροντιστή δεν έδειρε όσο έπαιξε εκεί
 Είναι ίσα με 2 Ριβάλντο – άρα τον βάζεις ταυτόχρονα και αντιπρόεδρο
 Γαύροι κουφάλες, ξανάρχεται ο Γκονζάλες

4. Αλέξης Κούγιας
 Έχει κάνει αγροτικό στον ΠΑΣ, ξέρει από προεδριλίκια
 Έχει συγκρουστεί με τη μισή Αθήνα, δεν νομίζω να έχει πρόβλημα να τα βάλει και με τον Κόκκαλη
 Άμα τον διαγράψουνε από τον ΔΣ, θα τον βρει η Πανάθα στην ανάγκη και θα τον πάρει στη φτήνια
 Για βαρίδια δεν ξέρω…
 Έξτρα μπόνους: ξέρει από νόμους και δικαστήρια προσόν εν δυνάμει χρήσιμο για κανένα χάρτινο τίτλο, όπως αυτούς του Γαύρου

5. Big Mac
 Έχει κάνει αγροτικό στην ΑΕΚ, αλίμονο αν δεν ξέρει από προεδριλίκια
 ΄Εχει φέρει στην Ελλάδα τον παιχταρά τον Έρικ
 Δεν νομίζω να έχει πρόβλημα να συγκρουστεί με οποιονδήποτε
 Θα προσθέσει το δικό του χρώμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο
 Δεν έχω ακούσει να καταδικάστηκε ποτέ για κάτι, άρα τίμιος θα πρέπει να είναι
 Από βαρίδια, όποιος θέλει ας πάει να ζυγίσει…(εκτός αν εννοούμε βαρίδια ως βοήθημα κολύμβησης/καταδύσεων αλλάζει το πράγμα)

6. Κωστής Στεφανόπουλος
 Ο λαοφιλέστερος πρόεδρος των τελευταίων ετών στον Ελλαδικό χώρο άρα σίγουρα ενωτικός
 Τίμιος και σωστός
 Είδε 2-3 τελικούς κυπέλου, άρα κάτι ξέρει από το αντικείμενο (αν και παίζει να μπερδεύει την Πανάθα με τον Ολυμπιακό που και που)
 Εδώ συγκρούστηκε με Μητσοτάκη, ποιος Κόκκαλης και ποιος Γκαγκάτσης…

7. Βασίλης Γκαγκάτσης
 Ξέρει από προεδριλίκια
 Ξέρει από ποδόσφαιρο (προσκήνιο μόνο, δεν αναφέρομαι σε παρασκήνιο…)
 Μπορεί να φέρει τον Ρεχάγκελ στην Πανάθα
 Θα μπορεί το Ντέρμπυ να το εμφανίσει ως τεράστια επιτυχία της διοίκησης που τον έκλεψε μέσα από τα χέρια του Κόκκαλη ο οποίος τον περίμενε με το στυλό στο χέρι…
 Για σύγκρουση με Κόκκαλη δεν το βλέπω, η λογική της επιλογής θα είναι περισσότερο “if you can’t beat them, join them”
 Για βαρίδια, δεν ξέρω...

8. Ροντ Στιούαρτ
 Ο Ροντ είναι οπαδός της Σέλτικ, η οποία φοράει πράσινα κι έχει σήμα το τριφύλλι (το τετράφυλλο βέβαια αλλά same difference)
 Έχει παίξει μπάλα άρα ξέρει από αποδυτήρια, μεταγραφές κλπ – δεν ήταν σοφέρ ούτε έχει σπουδάσει ιστορία ή δεν ξέρω κι εγώ τι….
 Για τίμιο τον κόβω, δεν έχω ακούσει κανέναν να έχασε τα λεφτά του από τον Ροντ (εκτός κι αν αγόρασε δίσκους του μετά το 1975 – εκεί μπορεί κάποιος να του προσάψει ότι τον έκλεψε)
 Είναι τραγουδιστής, το οποίο για Ελλάδα είναι πάντα προσόν
 Τόσα χρόνια, τόσα μοντέλα, τόσο γαμοκόπι, δεν μπορεί…κάτι θα έχει από βαρίδια

Κατηγορώ

(από 22/4 -)

Θέλω να ταράξω τη γενικευμένη ευφορία που επικρατεί αυτές τις μέρες στους κόλπους των οπαδών όλων των ομάδων γιατί έχω μια πολύ σοβαρή καταγγελία να κάνω. Κατηγορώ (όπως ο Τζόλα στην υπόθεση Ντρέιφους) τους:
- Παναγιώτη "Τάκη" Λεμονή ,παρόλο που ξέρετε ότι τον πάω με χίλια, για αυτό και τον απόθεωσα (απόντα βεβαίως) στη φιέστα μαζί με άλλους 40,000 γαύρους (Τάκη ψυχάρα Ολυμπιακάρα!)
- Δόκτωρ Σεγούρα, παρόλο που έκανε το 7/8
για την κατάπτυστη στάση τους απένταντι στο μέγιστο μπαλαδόρο Λίονελ Νούνιες. Σας εγκαλώ κύριοι, διότι αντί να χτίζετε την ενδεκάδα γύρω από αυτή την παικτούρα, τον πετάξατε στον παγκο για να τον βάλετε μόνο όταν χρειαζόσασταν ξελάσπωμα...Εδώ χτίζαμε την ενδεκάδα γύρω από το Ριβάλντο (τι να πούμε και για αυτόν....) και δεν μπορούμενα τη χτίσουμε γύρω από ένα πραγματικό ταλέντο όπως ο Νούνιες;;;
Πράγματι, τώρα που τελείωσε σχεδόν η χρόνια (για έμας τουλάχιστον - οι τυχεροί έχουν κι άλλα ματς να περιμένουν) αναπολώ τις όμορφες στιγμές που μας χάρισε απλόχερα ο "Νούνι" (ή "Λίο" δεν έχω καταλήξει ακόμη στο χαϊδευτικό) και δακρύζω. Καλά, υπερβάλω λίγο...δεν δακρύζω...συγκινούμαι όμως! Ξεκινάω από το πώς αυτός ο αγνός γιος της γης της Αργεντινής απολαμβάνει το παιχνίδι: φαίνεται ο άνθρωπος που αγαπάει τη μπάλα κι όχι τα κλαμπς και τις καφετερίες...Μπαίνει στο γήπεδο και ακτινοβολεί, δεν αγχώνεται όπως ο Μπελούτσι (που θα στρώσει, θα το δέιτε). Συμφωνώ ότι υστερεί σε ξεπέταγμα κι ότι θέλει δεν είναι κλασικός μπυκαδόρος όπως ο Νέρι αλλά μιλάμε για ποδοσφαιρκή ευφυία τρομακτική και συνοδευόμενη από πόδι αλφάδι, με ακρίβεια αποστολής που ούτε η Φεντ Εξ δεν θα φανταζόταν. Τι να πρωταναφέρω....
Τις μαγικές του ασίστ στο ματς με την Ξάνθη;
Τη σέντρα-διαβήτη για το κεφάλι του Ντάρκο στο Καυτατζόγλειο;
Το άψογο τελείωμα στο παγκρήτιο;
Τη σέντρα-σουτ που ξύρισε το απέναντι κάθετο δοκάρι στη φιέστα με τον Ηρακλή (τεράστια αποθέωση Ηλία Πουρσανίδη - άλλη μια συγκινητική στιγμή φέτος!)
Το ματς στο Μπερναμπέου που πήγε να γυρίσει σχδόν μόνος του; (ευτυχώς που έπιασε την κεφαλιά ο Κασίγιας και δεν μας τον άρπαξε καμιά Ρεαλ...)
Το ρεσιτάλ δημιουργίας και σκοραρίσματος στον ημιτελικό του Κυπέλλου (η μπαλιά στο Ντάρκο ήταν σεμιναριακού επιπέδου)
Τη μπλούζα Μαραντόνα που φόραγε στη φιέστα (και του πήγαινε του παλιόπ**στα, δεν φαινόταν ψεύτικος όπως κάτι άλλοι)
Και φυσικά το 4ο....ήμασταν τυχεροί όσοι ήμασταν μέσα και τον παρακολουθήσαμε να οπλίζει πριν ακόμη ο Πάντος βγάλει τη σέντρα για να βάλει το κερασάκι στην τούρτα του ΠΑΟ με ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς - πολύ περισσότερο για τη φυσικότητα της κίνησης, όχι σαν κάτι ψαλιδάκια που κάνουν μερικοί μερικοί που είναι σαν τα ψαλιδάκια που κάναμε στις παραλίες - ξαπλώνω πίσω και περιμένω την μπάλα για να σηκώσω το πόδι.

Ευχομαι ο νέος προπονητής του Θρύλου να βλέπει μπαλίτσα ώστε να καταλαβει τι πρέπει να κάνει με την ομάδα από του χρόνου και από που πρέπει να ξεκινάει η ενδεκάδα. Αλλιως φοβάμαι ότ Νούνι θα μεγαλουργήσει αλλού (όπως κι ο Ντρέιφους που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ κι έπαιξε στα Σαγόνια του Σίγκορυντσον) κι εμείς θα μείνουμε να αναρωτιόμαστε "πόσο νωρίτερα θα σηκώναμε το Τσάμπιον Λιγκ αν είχε μείνει αυτός ο παικταράς;"

Καθοδηγητής

Νομίζω ότι να αναφερόμαστε στον Πρόεδρο απλώς ως Σωκράτης Κόκκαλης είναι άδικο. Πρέπει να του βρούμε ένα παρατσούκλι που να αποκαλύπτει την ρωμαλέα του προσωπικότητα, την πυγμή του χαρακτήρα του, την άκαμπτη θέληση, την αποφασιστικότητα του...νομίζω ότι κάτι σαν Πέτρινος, κάτι σαν Γρανιτένιος, κάτι σαν σιδερένιος ή ατσάλινος....χμμμμ, ναι το ατσάλινος του ταιριάζει αλλά δεν ακούγεται πολύ ωραία...καλύτερα να το πούμε στα ξένα πχ στα Ρωσικά : Στάλιν!
Και για να μην τρομάζουν οι νοικοκυρές και τα παιδάκια, και για να δείξουμε και αυτό το Father Christmas-y (χο χο χο!) της προσωπικότητας, την τρυφερότητα και τη στοργή με την οποία περιβάλει μικρά παιδιά όπως ο Νέρι, ας τον φωνάζουμε Πατερούλη Στάλιν.
Ο Πατερούλης Στάλιν λοιπόν επέστρεψε στη χώρα του από την εξορία για να οργανώσει την Κόκκινη Επανάσταση η οποία κατάφερε να ρίξει το τσαρικό καθεστώς του Γιώργου Βαρδινόγιαννιν και να φέρει τους κόκκινους (οι οποίοι είναι και η πλειοψηφία των οπαδών ή αλλιώς μπολσεβίκοι) στην εξουσία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αντιλαμβανόμενος ωστόσο τους κινδύνους που αντιμετωπίζει κάθε Επανάσταση, ο Γραμματέας (συγνώμη Πρόεδρος) δεν δίστασε (με τη βοήθεια του Γιώργου "Μπέρια" Λούβαρη και της επίσημης εφημερίδας της Επανάστασης, τον Πραβδαθλητή) να εκκαθαρίσει την Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Φιλάθλων Πειραιώς (ΕΣΣΦΠ) από λογιών λογιών αντι-επαναστάτες, όπως:

• τον Ντούσαν "Τρότσκι" Μπάγεβιτς, ο οποίος ανέβαινε επικίνδυνα σε δημοτικότητα και αντιπροσώπευε την αριστερή πτέρυγα του Κόμματος (με Τζόρτζεβιτς, Γεωργάτο) σε αντίθεση με τον Πρόεδρο που ήταν πιο κεντρώος και γούσταρε δεκάρια. Ο Πρόεδρος καθαίρεσε τον Ντούσαν από την Κεντρική Επιτροπή και τον εξόρισε στα κολχόζ της Βορείου Ελλάδος (ΠΑΟΚ, Άρης)

• διεθνιστές όπως ο Τάκης Λεμονίν ο οποίος πίεζε για διεθνοποίηση της Επανάστασης και Ευρωπαϊκές Πορείες σε αντίθεση με το δόγμα του Προέδρου "Κοκκινισμός σε μία χώρα" που πρεσβεύει την εδραίωση της κυριαρχίας του Ολυμπιακού στην Ελλάδα
• παλιούς συντρόφους όπως ο Σάββας "Καμένεφ" Θεοδωρίδιν

• ανερχόμενα αστέρια σαν τον Ίλια "Κίροφ" Ιβιτς
• τον ίδιο τον Λούβαρη Μπέρια

• ρεβιζιονιστές όπως ο Μπόμπα Σφουγγαράκης Φερέιρα Ριβάλντο που τόλμησαν να αμφισβητήσουν τα πεπραγμένα της Επανάστασης
• διάφοροι άλλοι αμφισβητίες τους οποίους έστειλε στα γκούλαγκ να τρέχουν πίσω από τις μπουλντόζες.

Για να επιτύχουν αυτές οι εκκαθαρίσεις, ο Στάλιν αναγκάστηκε να κλείσει κάποια εξωτερικά μέτωπα και υπέγραψε το Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ με το οποίο ιδρύθηκε η Σούπερ Λίγκα. Πολλοί αγνοί επαναστάτες τον κατηγόρησαν για αυτή τη συνεργασία με τις δυνάμεις του Άξονα αλλά ο Πρόεδρος ξέρει τι του γίνεται και ετοιμάζεται να οδηγήσει τους Κόκκινους στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο για το 12ο ενώ οι συνεργάτες του εξαφανίζονται από τις φωτογραφίες με χρήση Φωτοσοπ.

΄Ωρα αποφάσεων

(Από τις 4/4. Η λίστα αποστάλθηκε στην Επιτροπή Σοφών για να ψηφίσει για τον επόμενο προπονητή του Θρύλου, ο οποίος βγήκε τελικά ομόφωνα αλλά δεν αναφέρεται εδώ για λόγους κονφιντενσιάλιτι)

Επειδή ότι γέγοναι, έγινε κι επειδή πρέπει να τραβαμε μπροστά, καιρός να αφήσουμε τα ατυχή συμβάντα της φετινής χρονιάς στην πάντα και να δούμε τι θα γίνει το καλοκαίρι. Οποιος και να πάρει το πρωτάθλημα, η Θρυλάρα χρειάζεται ένα μεγάλο προπονητή. Και για να είμαστε προάκτιβ, αποφάσια να προτείνω και να αναλύσω κάποιους υποψηφίους, οπότε όταν συνέλεθι η ολομέλεια να μπορέσουμε να αποφασίσουμε ποιος θα κάτσει στην ηλεκτρική καρέκλα για να οδηγησει το Θρύλο στο νταμπλ και τελικο Τσου Λου ή να απολυθεί στις 16 Νοεμβρίου, στο ημίχρονο του αγωνα με τον Εργοτέλη:

1. Σεγκούρα
Υπερ:

* Σε κάτι προπονήσεις που είχε κάνει όταν έλειπε ο Λεμονής, τους είχε κουφάνει με την τακτική που ήξερε
* Μιλάει ισπανικα - μπορεί να συνεννοηθεί με τους 4 Αργεντίνους παικταράδες
* Μπορεί να πάρει πρωτάθλημα
* Τόσο καιρό δίπλα σε δασκάλους όπως ο μπαρμπα Στάθης κι ο Λεμονής, δεν μπορεί κάτι θά έμαθε

Κατά:

* Εχει ευρωπαϊκό προφίλ
* Δεν φαίνεται να έχει ψύχωση
* Μπορεί να μην πάρει πρωτάθλημα
* Οταν είσαι προπονητής στη χειρότερη ήττα του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια, όπως και να το κάνεις, δεν βοηθά στο βιογραφικό σου


2. Ισπανός- Μεγάλο όνομα (Παλία είχαμε ένα κόλλημα με τους Γάλλους - τώρα είναι ιν βογκ οι Ισπανοί)
Υπέρ:

* Θα τον σέβονται οι πριμαντόνες και οι πάλιουρες και οι διατητές και όλοι,
* Θα ξέρει τα χούγια της Ρεάλ με την οποία συναντιόμαστε κάθε χρόνο στους ομίλους
* Θα ξέρει παικτάκια φοβερά από την Πρεμιέρα Ντιλεβιζιόν και θα τα φερει στο Θρύλο να κάνουνε όργια, όχι σαν το Ντούσαν που ήξερε μόνο από την Α' Μόσταρ
* Θα έχει καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό με φυσιοθεραπευτές, γυμναστές, διατροφολόγους και βιταμινολόγους, όχι όπως φετος που πηγαν να πάθουν σκορβούτο και Μπέρι Μπέρι (ω Μπέρι Μπέρι!) και βγήκαν οι αιματολογικές εξετάσεις σαν να είχε ο Ιέρο περίοδο...
* Θα ξέρει κάτι φανταστικές τακτικές και στρατηγικές και θα έχει πάει στα καλύτερα ποδοσφαιρκά σχολεία, θα ξέρει πιάνο, μπαλέτο, γαλλικά και ισπανικά και θα μιλάει με τους αργεντίους παικταράδες

Κατά:

* Μπορεί να μην υπάρχει τέτοιο πράγμα διαθέσιμο
* Θέλει προσαρμογή. Μέχρι να καταλάβει το ειδικό βάρος του ματς της Τούμπας, ποιος είναι ο Σαββας Θεοδωρίδης και τι θέση παίζει ο Νούνιες θα χουμε φτάσει στα πρώτα κάλαντα. Ασε που θα θέλει να δοκιμάζει και σχήματα στα φιλικά και μπορεί να χάσουμε κανενα ματς Ιούλη μήνα και να ξενερώσει ο κόσμος στις παραλίες
* Μπορεί να βρεθούμε με προπονητή που τον λένε Μαρία
* Θα θέλει κανένα συμβόλαιο κλειστό και αεροστεγές και όταν θα πάρει πούλο θα ζητάει όλα τα λεφτά του ο ευρωλιγούρης και με κάτι τέτοια ξενερώνει ο Πρόεδρος, για αυτό δεν τους φέρνει αυτούς και 2η φορά να προπονήσουν το Θρύλο


3. Αναστό
Υπέρ:

* Ολυμπιακοφροσύνη γνήσια και από ατσάλι. Δεν φόρεσε καμία σιχαμένη φανέλα και οι γαύροι τον πάνε με χίλια
* Ξέρει όλα τα τερτίπια στην Ελλάδα και αποδυτήρια Ολυμπιακού
* Μεγάλες πορείες πρωταθλητισμού με ΠΑΣ Γιάννενα
* Μουστάκι
*

Κατά:

* Καταργούνται οι πρωινές προπονήσεις και αντικαθίστανται από καφέ στον Ντα Κάπο
* Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι έτοιμος να αντέξει το ειδικό βάρος του ονόματος Ολυμπιακός στην Ευρώπη


4. Αλέφαντος
Υπέρ:
* Εμψύχωση απίστευτη, τέτοια που οχι μόνο δεν χάνουμε από ΑΕΚ αλλα απελευθερώνουμε την Πόλη πρώτα και τους κερδάμε και στο Αλί Σαμιγιεν μέσα αμα λάχει...
* Συνεντέυξεις τύπου Τσου Λου με Αλέφαντο....τι αλλο να πω...
* Προεδρικότερος του Σάββα
* Σφύριγμα σωστό, ακουγεται ως το απέναντι κόρνερ
* Θα είναι όλοι οι παίκτες με 30 μιλιλίτρα, όχι οπως φέτος που είναι σαν πεθαμένοι. Με Αλέφαντο, οΤζόλε θα παίξει χαλαρά άλλα 8 χρόνια, ο Νούνιες θα βάλει 35 γκολ κι ο Λούα 47
* Προπόνηση, κοουτσάριμα, αλλαγές, τι να λέμε τώρα - ν.1 στο σύμπαν και το λέει κι ο ίδιος αν δε με πιστεύετε
*
* Χιλιοτραγουδισμένος όπως κι ο Ολυμπιακός
* Αυτόματη παλινόρθωση Καστίγιο και Τζιοβάνι

Κατά:

* Δεν θα βγαίνει πια στον Αντενα
* Δεν είμαι σίγουρος αν ο Μπελούτσι και οι άλλοι αργεντίνοι πακταράδες τα πάνε καλά με τη νοηματική γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Νικόλας


5. Μαρσέλο Λίπι
Υπέρ:

* Εχει σηκώσει κάτι κούπες και ξέρει απο αυτά, δεν θα μας κάνει ρεζίλι στις απονομές
* Καπνίζει την ίδια μάρκα πούρα με τον Ιλια

Κατά:

* Αμα είναι τόσο καλός γιατί είνα άνεργος;
* Εδώ δεν έπιασε ο Αλμπερτίνο Μπιγκόν, θα πιάσει ο Λίπις;


6. Πετρος Μίχος:
Υπέρ:

* Από τον τρόπο που μιλάει, τον κόβω να έχει προπονήσει Μίλαν και Ματσενερ και να εχει σηκώσει 5 Τσαμπιον Λιγκ και 3 διηπειρωτικά σε 2 χρόνια. Φαίνεται ότι ξέρει ο άνθρωπος
* Και να μην ξέρει, σε τόσα ματς τσάμπα τον πήγε η ΕΡΤ, κάτι θα έμαθε
* Δεν θα κάνει πια σχολιασμο

Κατά:

* Μπορεί να πάρει κανένα παπαδημητρίου μαζί στον πάγκο
* Αμπαλος


7. Σχήμα με Γκόγκιτς - Μπάντοβιτς
Υπέρ:

* Αφού θα αναλάβουν κατά το Νοέμβρη έτσι κι αλλιώς, γιατί να το καθυστερούμε;
* Παλιοσειρές στο θρύλο, με σέντρα διαβήτη/φαρμάκι ο ένας, σεντερφορούκλα κλάσης ο άλλος

Κατά:

* Που πας με σερβοκύπριο τεχνικό....
* Σερβοι κλικαδόροι που θα φέρουν τίποτα Ρεζιτς και Μαριτς και θα αφήνουν τους αργεντίινους παικταράδες στον πάγκο


8. Κόλιας/Προτάσωφ
Χωρίς λόγο, απλά είναι η σειρά τους για 2ο πέρασμα από το Θρύλο (βάση επετηρίδας)

9. Ματζούρ
Υπέρ:

* Εμαθε τις Μεντος και τις Σμιντ
* Στο 4-4-2 με ρόμβο και κλικ, ο Μπελούτσι θα κάνει όργια!
* Μουστάκι

Κατά:

* Αφήνει αδούλευτες φάσεις και τρώμε γκολ τσάμπα

Μπελούτσι

(τα παρακάτω γράφτηκαν μετά το ντεμπούτο του Μπελούτσι - η συνέχεια με δικαίωσε πανηγυρικά....)

Για κάποιο ακατανόητο λόγο έχει επικρατήσει το ποδοσφαιρικό θέσφατο ότι ένας ποδοσφαιριστής πρέπει να παίξει κάποια ματς και να προσαρμοστεί για να δούμε τελικά τι αξίζει...
Χρόνο για ποιο λόγο ρωτάω;
Για να μάθει τους συμπαίκτες του λέει το conventional wisdom...
τι να μάθει ρωτάω εγώ; τι ζώδιο είναι μήπως; ποιο είναι το ποτό τους για να τους κερνάει στην παραλιακή;
Για να μάθει πώς κινούνται στο γήπεδο απαντάνε οι τσάτσοι στα ραδιόφωνα...
Μλκίες λέω εγώ διότι:
• δεν χρειάζεται να μάθει κανείς τις κάθετες κινήσεις του Ντάρκο. Είναι τόσο αργές που μπορείς να τις καταλάβεις από το πρώτο 5λεπτο που ξεκινάει την κίνηση του. Τις παράλληλες επίσης δεν χρειάζεται να τις μάθεις. Κάνεις τη σέντρα και ο Ντάρκο είναι εκεί....
• δεν μπορείς να μάθεις πώς κινείται στο γήπεδο ο Λούα Λούα. Οι επί χρόνια συμπαίκτες του δεν κατάλαβαν, οι προπονητές του δεν κατάλαβε, ο ίδιος καν δεν ξέρει πώς θα κινηθεί μες στο γήπεδο. Είναι γενετική μεταλλαγή που συναντάται στα Κονγκά (το Βελγικό και το bitter) για να μπερδεύει τα λιοντάρια
• θα κάτσεις να πεις τώρα στον Μπελούτσι (που είναι το σημερινό θέμα μας, για όσους δεν κατάλαβαν) να μάθει πώς κινείται ο Πάντος κι ο Τοροσίδης; τρελαθήκαμε; τι θα του πεις δηλαδή; "Κοίτα Φερνάντο όταν ανεβαίνουν οι πλάγιοι υπολόγισε με την πάσα κι άλλα 10 μέτρα καβάτζα για να κάνουν κοντρόλ";
• χρειάζεται να μάθει ο Φερνάντο δηλαδή τις κινήσεις του Μιχαλάκη; δεν βλέπει την αλήθεια, ότι δηλαδή είναι η 5η φάλαγγα του Τζιγγερ στο Θρύλο, ένας βάζελος αμυντικός σε μυστική αποστολή να καταστρέφει ότι όμορφο ζωγραφίζει ο Φερνάντο στο χορτάρι του Ρέντη;
Δηλαδή όταν ήρθε ο Ανατολάκης, περίμενε κανείς ότι αν μάθαινε το παιχνίδι του Κούλη θα φτιάχνανε μεγάλο δίδυμο; δεν φαινότανε από την αρχή ότι δεν ήξερε μπάλα; ο Ενακαρίρε δεν φαινόταν άμπαλος από το ντεμπούτο του; ο Ρίμπο δεν φάνηκε από το πρώτο διαφημιστικό ότι είναι πολύ καλός στο να πετάει σκουπίδια; ο η Καγιά δεν έδειξε το υποκριτικό της ταλέντο από την 1η της ταινία; Πόσο χρόνο θέλανε αυτοί; Καθόλου.
Τόσο καθόλου χρόνο δεν θέλουμε κι εμείς (δεν θέλω σχόλια για το συντακτικό) για να καταλάβουμε ότι ο Μπελούτσι είναι παικτούρα γκράντε. Με ύψος ένα κι ένα μίλκο, με μαλλί που αφήνεις μόνο αν ξέρεις μεγάλη μπάλα γιατί αλλιώς σε κουρεύουν και σε διαπομπεύουν στους δρόμους του Μπουένος ¨Άιρες με ταμπέλα "Είμαι άμπαλος και άφησα μαλλί μπαλαδόρου", με κοντρόλ τόσο κοντά στο πόδι που γίνεται σχεδόν internal, με ντρίμπλα πιο κοφτή από τις απαντήσεις του Αντώναρου στο πρες ρουμ, με "βλέπει γήπεδο" καλύτερο κι από τις κάμερες τις Pro Zone, τι να άλλο να είναι άνθρωπος παρά παικτούρα; Φαίνεται μόνο και μόνο από το μπλαζέ ύφος και την παγερή αδιαφορία προς την μπάλα όταν αυτή πάει σε αντίπαλο, γιατί ξέρει...ξέρει ότι αυτή η πόρνη τελικά θα επιστρέψει στον νταβατζή της και θα του κάνει και γλύκες.

Για αυτό, αφήστε τους τσάτσους και τους άμπαλους να περιμένουν την προσαρμογή του κάθε Ποστίγκα και του κάθε Εντίνιο. Αν ήρθες στην Ελλάδα για να μάθεις μπάλα, ήρθες σε λάθος χώρα. Αν ξέρεις μπάλα φαίνεσαι από το 1ο σου 5λεπτο....

Σαβέφσκι ή μπανάνες: 10 μεταγραφές για να βγει ο χειμώνας

(Το ορίτζιναλ κείμενο κυκλοφόρησε Γενάρη φυσικά...)

Ότι και να έχει προηγηθεί στη σαιζόν, ο καθαρόαιμος οπαδός περιμένει καρτερικά τον Ιανουάριο για τη μεταγραφική περίοδο του Δεκεμβρίου...όταν οι (κατά Πανούτσο) καλοκαιρινοί ξεκωλιαστές αρχίζουν να γυαλίζουν πάγκους και επίσημα εν μέσω μικροενοχλήσεων, προβλημάτων με τη γλώσσα και ασφυκτικού πρέσσινγκ από την γκιόσα τη γυναίκα τους που δεν της αρέσει η Γλυφάδα γιατί περπατάνε όλοι με παπούτσια ενώ αυτή είχε κάνει πατούσες σαν Χόμπιτ από τα πολλά χρόνια που περπατούσε ξυπόλητη στο βουνό που γεννήθηκε, ο σωστός οπαδός απαιτεί να φύγουν αφού δεν καταλαβαίνουν που ήρθανε και να έρθουν οι χειμερινοί κωλυμβητές (το πιάσατε το υπονοούμενο ελπίζω... θα το κάνω κοπυράιτ μη μου το κλέψει ο Πανούτσος) να πάρουν πρωτάθλημα και κύπελλο και νταμπλ.

Έτσι, όλοι οι σωστοί γαύροι περάσαμε τις γιορτές μας παραδοσιακά, ακούγοντας δίπλα από το τζάκι ιστορίες για τον Μπελούτσι, τη γιαγιά του και την αφίσα του Μηνά Χατζίδη που είχε πάνω από το κρεβάτι του. Με τη βοήθεια της τεχνολογίας βέβαια είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε και σκάουτινγκ αφού σε 10λεπτα βιντεάκια (αυτά που φτιάχνανε παλιά οι μάνατζερς και πουλάγανε τους διάφορους Μπόρχα) έβλεπε κανείς πόσο παικταράς είναι αυτό το παληκάρι και πόσο κάνει για το Θρύλο. Τα βιντεάκια αυτά μπορείτε να τα βρείτε στο www.youtube.com το οποίο ανακάλυψα πρόσφατα και μοιάζει πολύ με το youporn μόνο που κανένα βιντεάκι δεν είναι πορνό....(ποιος ηλίθιος το σκέφτηκε ΑΥΤΟ;;; άμα κάνει αυτό το πράγμα επιτυχία πέρα από τους Μπελουτσογνώστες, θα φάω το καπέλο μου)

Φαντάζομαι ότι κάποιοι από εσάς θα σκέφτονται ότι Δεκέμβριο ήρθε ο Σαβέφσκι, Δεκέμβριο κι ο Βαζέχα κι ο Μπουμπλής, Δεκέμβριο κι ο Αναστό αλλά αυτά είναι στατιστικές ανωμαλίες τις οποίες, όπως κάθε καλός οικονομολόγος, θα βγάλω από το δείγμα μου...Γιατί για καθέναν από αυτούς υπάρχουν 10 μεγαλύτεροι παιχταράδες που τους περιμέναμε πως και πως και έφυγαν όπως όπως....

Ορίστε λοιπόν το Τοπ 10:

10. Τζαφάρ Ιρισμετοφ

Στο Αφγανιστάν παίζουνε ένα περίεργο άθλημα όπου 2 ομάδες ιππέων προσπαθούν να σκοράρουν η μία εναντίον της άλλης με μπάλα το κουφάρι μιας κατσίκας (ένας συνδυασμός ράγκμπι και ροντέο - απορώ πως δεν παίζεται και στις νότιες πολιτείες...). Ο Ουζμπέκος πρέπει να ήταν παικταράς σε αυτό γιατί από μπάλα ήταν μυρωδιάς αν και ήρθε ως πρώτος σκόρερ κάποιας ασιατικής διοργάνωσης (η οποία τελικά αποδείχτηκε πως ήταν η Β' Ουζμπεκιστάν). Όπως θα έλεγε κι ο Μπόρατ "he was an Uzbek imposter!"

9. Ιγκορ Βράμπλιτς

Θυμάμαι τη χαρά που έκανα μικρός όταν ο Νταϊφάς έφερε αυτό το μουντιαλικό σέντερ φορ....Τι κι αν ήταν από τον Καναδά; Είχε παίξει στο Μουντιάλ του ΄86 όπως ο Μαραντόνα, ο Λίνεκερ, ο Μπουρουσάγα, ο Πλατινί....Μάτια περίμενα να ακουστεί από το ραδιόφωνο η μαγική φράση "...Βράμπλιτς και γκολ!". Βράμπλιτς και γκολ ήταν έννοιες ασύμβατες και ένα δοκάρι είναι το μόνο που έχω να θυμάμαι από τον Καναδό ποδοσφαιριστή (2 λέξεις που δεν ακούγονται καλά μαζί τώρα που το σκέφτομαι...)

8. Μάριος Αγαθοκλέους

Ο Αγαθοκλέους διαφημιζόταν από τους κουμπάρους μας ως ο Κύπριος Ρομάριο αλλά τελικά του έμοιαζε μόνο στο νούμερο του σορτς...400 μύρια (δρχ) είχε στοιχίσει στην Αρειανάρα (που τον άρπαξε από τα χέρια της ΑΕΚ) τότε αλλά τα γατόνια του Πανθρακικού νομίζω τον πήρανε ελεύθερο από τη Δόξα Δράμας....

7. Γιόζεφ Φίτος

Για κάποιο διάστημα, ο Καπετάνιος είχε πείσει τους πάντες ότι έλυνε κι έδενε στην Ανατολική Ευρώπη κι ότι μπορούσε να φέρει όποιον γούσταρε (Χάτζι, Στόιτσκοφ) αλλά έφερνε τα κρυμμένα διαμάντια που δεν ήξερε (και δεν έμαθε) κανείς (Κόλεφ, Λούπου - αυτόν τον έμαθε καλά η Ασφάλεια). Στην Ουγγαρία όμως είχε μάλλον καλές επαφές γιατί με τη Χόνβεντ έκανε έναν πολύ φιλικό διακανονισμό (2-5, 5-1) που μάλλον περιλάμβανε και τη μεταγραφή του Φίτος στην Πανάθα.

6. Μίλτον Νούνιες

Το ονδουριανό κανόνι, ο Μίλτον Νούνιες (the whole 161 cm of him) έκανε φοβερές προγραμματικές δηλώσεις (στην Ουρουγουάη με ξέρουν, στην Ελλάδα θα με μάθουν) έπαιξε 5 φορές στον μΠΑΟΚ ο οποίος κατάφερε να τον μεταπουλήσει για σεβαστό ποσό στην Σάντερλαντ. Σωστά τα καρντάσια....

5. Ντάνιελ Καντέρο

Αφού δεν κατάφερε να φέρει τον Μάνσο, ο παμμέγιστος Πέτρος Στάθης έδωσε 500 μύρια για να ντύσει στα κιτρινόμαυρα το αστεράκι της Ελπίδων Αργεντινής Ντάνιελ Καντέρο...Ο Καντέρο αγωνίστηκε 2 ολόκληρα λεπτά με την ένωση, όσα χρειάστηκε ο Πανούτσος για να δημιουργήσει τη μονάδα μέτρησης μπαλοσύνης "καντέρο" όπου 1 καντέρο=η μπάλα που ξέρει ο Καντέρο

4. Λάμπρος Χούτος

Η Πόρσε μας στοίχισε 2 δις αλλά χαλάλι του...Μπορεί να μην έκανε το δίδυμο που φανταζόμασταν με τον Ζιοβάνι αλλά είχε έναν κωμικοτραγικό πατέρα (δηλώσεις περί ποδηλάτων και Πόρσε) και μια φοβερή ατάκα στον κόουτς Ματζούρ. Και σύμφωνα με ειδικούς, είχε και πλατυποδία. Για να δούμε τι θα κάνει και στον Πανιώνιο...

3. Κρίστοφερ Ρε

Από τα δεύτερα της 'Αρσεναλ, ο Ρε δεν ήρθε τελικά για ξεκωλιαστής αλλά για κωλοτούμπας. Χάιλάιτ της καριέρας του στην Ένωση, ο τσαμπουκάς με τον Λιάκο όταν αποβλήθηκε σε ένα ματς με τον ΠΑΟ ("τι έκανες Ρε!"). Αφού περιπλανήθηκε στις ερασιτεχνικές κατηγορίες της Αγγλίας, ο Ρε εγκατέλειψε τα γήπεδα για να αφοσιωθεί στο συγκρότημα του, τους Soul Rebels με τους οποίους είναι και πιο πιθανό να παίξει τελικά στο Emirates. Α, ήταν και ξάδερφος του Γουεά.

2. Ελιομάρ Καρβάλιο

Ήταν τόσο καλός αυτός ο Βραζιλιάνος που οι γνώμες διίστανται για το αν όταν γύρισε στη Βραζιλία άνοιξε συνεργείο αυτοκινήτων ή δούλεψε ως πιτσαδόρος.

1. Εντβάλντο

Πρώην παίκτης της Πόρτο για μερικούς, πρώην μάγειρας σε πλοίο του Σαλιαρέλη για άλλους, ο Εντβάλντο σκόραρε μια φορά με το σβέρκο, σκαρφάλωσε στα κάγκελα του Καραϊσκάκη και αποθεώθηκε με το σύνθημα "Δώστε μπανάνες στον Εντβάλντο". Αφού δεν κουνούσαμε και πλαστικές Τσικίτα όπως στο Άνφιλντ πάλι καλά...

Εύφημος μνεία: Χούλιο Σέζαρ (ο ορίτζιναλ,), Μάρκο Βίλα, Εμίλ Κρεμενλίεφ, Σεμπαστιάν Μέντες

Ειδική αναφορά χρειάζεται και στο Δεκέμβρη του 1987 όταν ο Κοσκωτάς έφερε 13 παίκτες αλλά τι να πρωτοαναφέρω για τότε....

Εισαγωγή

Το παρόν μπλογκ είναι 100% υποκειμενικό και στηρίζεται σε ιστορική έρευνα, προσωπικές δοξασίες, εικασίες, φήμες, ψίθυρους και θερμή υποστήριξη από ειδήμονες του αντικειμένου της μπάλας.
Το όνομα αποτίει φόρο τιμής στους ένδοξους προγόνους μας που ακούγοντας τους βερβάρους να φωνάζουν "our out!" προσέθεσαν άλλη μια λέξη στην υπέροχη ελληνική γλώσσα, το αράουτ (σάφώς καλύτερη από το απλό "πλάγιο"...).
Τα πρώτα κείμενα έχουν διανεμηθεί σε και εγκριθεί από Επιτροπή Σοφών (το γνωστό mialing list) και είναι παλιότερα. Ελπίζουμε το περιεχόμενο να εμπλουτιστεί εν καιρώ.